قدمت این سنگ که انتظار میرود نوعی تابلوی امتیازات باشد، بین سالهای 800 تا 900 میلادی تخمین زده شده است.
طبق گزارشهای منتشرشده درباره این سنگ باستانی ، محققان و باستانشناسانی که آن را در منطقه «چیچن ایتزا» از تمدن مایا پیدا کردهاند، قطر آن را کمی بیش از ۳۲ سانتیمتر و وزن آن را حدود ۴۰ کیلوگرم اعلام کردهاند. قدمت این سنگ که انتظار میرود نوعی تابلوی امتیازات باشد، بین سالهای ۸۰۰ تا ۹۰۰ میلادی تخمین زده شده است.
سنگ باستانی در روستای شوش از توابع شهرستان باشت رها شده و مردم به عنوان زبالهدان از آن استفاده میکنند و اینگونه میراث فرهنگی و هویت تاریخی مردم این استان در سایه بیتوجهی و سکوت مسئولان نابود میشود.