ترنج

در مورد

گلپا

در فرارو بیشتر بخوانید

۲۱ مطلب

  • اکبر گلپایگانی ملقب به گلپا از خوانندگان شاخص موسیقی ایرانی بعد از مدت‌ها بیماری در سن ۹۰ سالگی دار فانی را وداع گفت. این تصاویر توسط اصغر آزاد دل عکاس، در اردیبهشت ۱۳۸۱ در یکی از مصاحبه‌های اختصاصی روزنامه ایران با این خواننده در منزل شخصی اش ثبت شده است.

  • محمد گلریز خودش درباره تغییر نام خانوادگی خود از گلپایگانی به گلریز می‌گوید: وقتی می‌خواستیم، نخستین اجرای گروه «شیدا» را داشته باشیم. با محمدرضا لطفی نزد نورعلی‌خان برومند رفتیم تا از او اجازه بگیریم. آقای لطفی تارش را برداشت و من هم خواندم تا به گوشه‌ی «گلریز» رسیدیم. به اینجا که رسیدیم، استاد گفت نامت را «گلریز» می‌گذاری! این را به من امر کرد.

  • مرحوم اکبر گلپا برای فوتبالی‌ها یادآور تصویر خاطره انگیز ستاره‌های منچستر یونایتد در حاشیه کنسرت ۱۳ سال پیش اوست.

  • موسیقی ما نوشت: لابد بسیار شنیده‌اید از آدم‌های محبوب که فقط اسیر شهرت نشده‌اند و آن‌طور زندگی کرده‌اند که نام‌شان برای همیشه در هنر این سرزمین ماندگار بماند؛ استاد «اکبر گلپایگانی» بدون شک یکی از این نام‌هاست. برای همین هم هست که از استادان بزرگ موسیقی ایران (که حالا خیلی‌های‌شان ساکن جهان دیگرند) تا جوانانش چنین به استاد بزرگ علاقه‌مندند و مخاطبِ آثارش. راغب، خواننده‌ شناخته‌‌شده‌ موسیقی پاپ با این استاد بزرگ دیداری داشته است که لحظاتی از آن را مشاهده می‌کنید.

  • داریوش پیرنیاکان در پاسخ به مصاحبه علی اکبر گلپایگانی با یکی از روزنامه های کشور درباره محمدرضا شجریان در اینستاگرام مطلبی را منتشر کرد.

  • اکبر گلپایگانی: آقای شجریان که در دهه شصت در موسیقی ایران برای خود امپراتوری ایجاد کرده بود، چرا اکنون معترض شده است؟ مگر نه آنکه وقتی که من در دهه ‌شصت خانه‌نشین بودم، او برای خود یکه‌تازی می‌کرد.

  • اکبر گلپایگانی پله‌های شهرت و محبوبیت را چند تا یکی بالا رفت و به یکی از ستاره‌های درخشان موسیقی ایران تبدیل شد. او راه خود را می‌رفت و به مسیرش اعتقاد راسخ داشت و البته توانست در این راه، جای خود را در میان قلب مردم سرزمینش باز کند.

  • در بعدازظهر یکی از آخرین ‌روزهای پاییزی سال 1392 به بهانه نزدیک‌شدن به سالروز تولد 80سالگی استاد اکبر گلپایگانی یا همان«گلپا»ی آواز ایران به‌خانه استاد رفتیم؛ به همان‌خانه قدیمی‌اش در فرمانیه که همچون صاحبش رنگ و بویی از اصالت دارد؛ ‌خانه‌ای با درخت‌های بلند که در انبوه آپارتمان‌سازی‌های بی‌قواره و بی‌اصالت شمال شهر، همچنان اصالتش را حفظ کرده.

تبلیغات