در آبادان یک دو گانگی در بحث قیمت کالا وجود داشت به طوری که آنچه بر روی کالا نوشته بود یک قیمت را نشان می داد و رفتاری که فروشنده در آبادان انجام می داد، گونه ای دیگر بود، پیشتر فروشندگان عمده کالا به مغازه داران قیمت کالایشان را قدری پائین تر می آورند تا فروشنده هم بتواند یک سودی از فروش ببرد اما این اواخر فروشندگان عمده کالا، کالاها را با همان قیمت مندرج بر روی کالاها عرضه می کردند و به فرد کاسب می گفتند می خواهی بخر نمی خواهی هم نخر و این سبب شد تا فرد کاسب کالا را بالاتر از قیمت نوشته شده بر روی کالا به فروش برساند و حتی گاها سوء استفاده هایی هم صورت گرفت.