هر گونه الزام به اجرای عملی که بتواند موجب ترمیم، بخشی از عوارض ناشی از ارتکاب فعل مجرمانه شود یا به اصلاح آن کمک کند، مطلوب خواهد بود هر چند زجردهنده نخواهد بود. الزام به خواندن کتاب (و نه رونویسی آن) به هیچوجه امر بدی نیست و باید استقبال کرد که چنین احکامی صادر شود. البته چند شرط دارد.
دیپلماسی به درج «J.Z» بر گوشه آستین لباس آدمی نیست! به این است که بفهمی حرف حساب سعدی فارسیزبان را! و الا سخن به زبان انگلیسی، جبران عوارض «جنباندن سلسله دوستی دشمن» نمیشود!
کی و کجا شرع، چنین حجتی داشته که به نفع رقیب، رفیق جبهه خودی را بزنیم؟! اتفاقا رهبر عزیز جملهای دارند به این مضمون؛ «اگر آدمی کار غلطی کند و در این کار غلط مصر باشد، اول کسی که قابل شماتت است، خود اوست». تفرقه شامل شماتت میشود؛ حجت شرعی محسوب نمیشود. رویه غلط یاران همسو را زدن، هیچ نیست الا همایش خنده بر لب جناب عالیجناب. «سوپر دولوکسهای بصیرت» یعنی این واضحات را نمیفهمند؟!