در فرایند بیماری رنج بدترین چیزی است که وجود یک بیمار را تسخیر مىکند و امید همان رهایى از رنج است. امیدی که بیمار به دست میآورد سبب میشود که بیماری به یک توهم بدل شده و همانند بیمارِ من یک روز صبح ناگهان متوجه شود که مفهوم بیماربودن از بین رفته است.