این خانه بر فراز تپه‌ای مشرف به دریای اژه با الهام از مناظر صخره‌ای اطراف ساخته شده است. یک دیوار گرانیتی موجود به طول ۶۲ متر، ستون چیدمان خانه را تشکیل داده و بر انتخاب مصالح داخلی اثر گذاشته است. استودیوی A ۳۱ این ویلا را به یک معنا در منظره‌ی پیرامونش پنهان کرده تا کمترین تاثیر منفی را بر منظره طبیعی اطراف بگذارد.
حتی ساختمان انبار یک شرکت صنعتی نیز می‌تواند با عبور از کلیشه‌های معماری ، به یک اثر چشمگیر و قابل توجه تبدیل شود. پروژۀ «انبار سیستم» نمونه‌ای از این نوع معماری خلاقانه است؛ پروژه‌ای که در سال ۱۳۹۶ رتبه اول «جایزه معماری داخلی ایران» را در بخش ساختمان‌های عمومی به دست آورد و در همان سال به فینال «جایزه معمار» نیز راه یافت.
بانوی معمار ایرانی توانست رتبه اول و نشان طلای «جایزه معماری قاره‌ای آسیا ۲ A» را در بخش مرمت و احیا از آن خود کند.
در فهرست ماهانه بهترین خانه‌ها، همچنین خانه‌ای ساده در جنگل‌های ویتنام و یک ساختمان شبیه به انبار در مناطق روستایی کنت گنجانده شده است.
کاسا ترم، خانه‌ای است که نور طبیعی در آن نقش محوری دارد. با استفاده از پنجره‌های بزرگ و شیشه‌های شفاف، نور خورشید به طور کامل به داخل خانه نفوذ کرده و فضایی روشن و دلنشین را ایجاد می‌کند. این خانه که در دل یک جنگل بازسازی شده قرار دارد، تجربه‌ای بی‌نظیر از زندگی در هماهنگی با طبیعت را به ساکنان خود هدیه می‌دهد.
خانه سوزوکی، یک خانه کوچک و مینیمالیستی است که توسط معماران استرالیایی، در قلب پایتخت ژاپن طراحی شده است. این خانه پنج طبقه با طراحی هوشمندانه و فشرده، نمونه‌ای بی‌نظیر از معماری مدرن است که به زیبایی با بافت شهری توکیو تلفیق شده است. خانه سوزوکی در فاصله سال‌های ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۳ ساخته شد.
پروژۀ معماری «ویلای شماره ۳۰» که در شهرک حمیدیه استان البرز و در نزدیکی جاده قدیم کرج به قزوین ساخته شده، در سال ۱۳۹۶ رتبه اول «جایزه معماری داخلی ایران» و رتبه دوم «جایزه معمار» در بخش «تکواحدی مسکونی» را به دست آورد.
بخش بالای زمین خانه زیرزمینی شامل دو حجم متقاطع از بتن می‌شود، ماده‌ای که به طور خاص بخاطر قابل‌اعتماد بودن و همچنین جذابیت زیباشناسانه‌اش انتخاب شده است. یکی از حجم‌ها شبیه یک مخروط وارونه است که قسمت بالای آن سکوی فرود هلیکوپتر است. حجم دیگر مستطیل است که تا حدی بریده شده تا یک ورودی منحنی شکل بگیرد.
پروژۀ معماری ویلای پشند در سال ۱۳۹۵ به عنوان طرح مورد تقدیر «جایزه معمار» در بخش تکواحدی مسکونی برگزیده شد. این ویلا به نحوی ساخته شده که علاوه بر در نظر گرفتن مسئلۀ امنیت، بیشترین امکان ارتباط با محیط طبیعی اطراف را برای ساکنانش فراهم کند.
این خانه که با الهام از برخی ویژگی‌های معماری سنتی شهر اصفهان ساخته شده، در سال ۱۳۹۹ رتبۀ دوم جایزه معمار در بخش تکواحدی مسکونی را به دست آورد؛ خانه‌ای که از بیرون ظاهری متواضعانه و ساده دارد، اما به شکل غیرمنتظره‌ای در درون خود دنیایی از تفاوت و تنوع را پنهان کرده است.
«خانۀ شریفی‌ها» که در سال ۱۳۹۲ عنوان نخست «جایزه معمار» را در بخش تکواحدی مسکونی به دست آورده بود، جایزه بین‌المللی «معمار خاورمیانه» در سال ۲۰۱۴ را نیز کسب کرد و در همان سال به فینال «جشنواره جهانی معماری » راه یافت. وبسایت سی‌ان‌ان در آن زمان این خانه را به یک «مکعب روبیک» تشبیه کرد و لقب «خانۀ تبدیل‌شونده» را به آن داد.
خانه ۵۵، اثر معماران مرکز "کوانچانوک پاکاوالیتورن"، با استفاده از بتن حجیم و نورگیر‌های خاص، فضایی آرام و متناسب با محیط پرتردد ساتون بانکوک ایجاد کرده است. این خانه پنج‌طبقه با یک راه‌پله فلزی شفاف، ارتباط داخلی مناسبی فراهم می‌کند. مساحت پروژه ۴۶۰ متر مربع است و در سال ۲۰۲۱ به پایان رسیده است.
پروژۀ معماری «ویلای ۱۰۲۸» که در زمینی به مساحت ۷۵۰ متر مربع در ساحل خانه‌دریای مازندران ساخته شده، یکی از ۲۵ خانه‌ای بود که امسال به جمع فینالیست‌های جایزه معمار در بخش تکواحدی مسکونی راه پیدا کردند.
معبد به گونه‌ای طراحی شده که شبیه به یک مار بزرگ است، با پیچ و تاب‌های بدنه که نمایانگر حرکت مار است. سر مار ممکن است در ورودی یا بر روی سقف معبد قرار گرفته باشد.
استودیوی معماری هندی تالی‌یِسین از بافت‌های خشن و عناصر بومی برای این خانه آخر هفته در بنگلور استفاده کرده است. اتاق خواب اصلی که در سطح نیم‌طبقه‌ی خانه مشرف به قسمت نشیمن واقع شده، به طور کامل با سطوح بتنی پوشیده شده و با مبلمان چوبی تکمیل شده است.
معماران به دنبال طراحی فضایی بودند که مرز میان انسان و طبیعت را از میان بردارد و احساسی واقعی از زندگی در کوهستان را به ساکنانش ببخشد؛ احساس آزادی و تعلیق در محیطی کاملاً متفاوت از محیط زندگی شهری. برای دستیابی به این هدف، معماران سه مکعب طولی طراحی کردند که در امتداد زمین در جهات مختلف قرار گرفته‌اند و یک پلکان مدور مرکزی آنها را به هم متصل کرده است.
پروژه معماری «خانۀ طاق سبزوار» در جشنواره جهانی معماری سال ۲۰۲۱ در بخش خانه‌های مسکونی شهری مورد تقدیر ویژه قرار گرفت؛ خانه‌ای که در سیمای منحصر به فرد خود، سنت‌های معماری منطقه را با حال و هوای معماری مدرن ترکیب کرده است.
از آنجایی که این خانه در یکی از دورترین نقاط مجاز ساخت‌وساز در روستا قرار گرفته، طراحی آن طوری انجام شده که ساکنان، امنیت و کنترل کاملی بر محیط خود داشته باشند. این شیوه طراحی علاوه بر فراهم کردن نور و دید به بیرون، از دید مستقیم از بیرون به داخل جلوگیری می‌کند. طراحی داخلی خانه نیز به گونه‌ای است که ارتباط بصری بخش‌های مختلف خانه با یکدیگر قطع نشود و بتوان به سهولت، از هر بخش خانه نسبت به بخش‌های دیگر نظارت داشت.
فضا‌های باز همچنین با هدف تغییر الگو‌های رفتاری ساکنان در طول روز، تشویق آنها به گذراندن وقت در این مناطق به جای فضا‌های داخلی است. علاوه بر این، از دیدگاه لذت‌گرایانه، این به کاهش بار‌های سرمایش و گرمایش کمک می‌کند (توجه به نظریه پایداری لذت‌گرای قابل توجه است).
ویلای دارسیب به عنوان یک فرار آرام در قلب دماوند، ایران عمل می‌کند. این ویلا که توسط یک باغ سیب وسیع احاطه شده است، چیزی بیش از یک خانه است. این پناهگاهی است که برای لحظات تأمل و گردهمایی نزدیک طراحی شده است. دارسیب ویلا با الهام از شکل گیری طبیعی شکوفه‌های سیب، با محیط خود هماهنگ شده و تجربه‌ای بی نظیر از زندگی را ارائه می‌دهد.
۹عادت آزاردهنده‌ای که موفقیت در دانشگاه مدیون آن‌هاست 
۸عضو خانواده که باید از آنها فاصله بگیرید 
بیوگرافی سریال گیله‌وا؛ داستان سریال، تصاویر شخصی بازیگران و حواشی آن 
معجزه در پیشخوان آشپزخانه؛ چطور پیشخوان ارزان آشپزخانه را گران نشان دهیم؟ 
افزایش اعتماد به نفس کودکان با تکنیک «فانوس دریایی» 
۱۰ فیلم برتر آنا د آرماس / بهترین فیلم‌های آنا دآرماس که حتما باید ببنید 
