افسر میگوید: ما بچههای جنوبشهر پشتوانه و حامی نداریم. خودم درگیر کار و زندگی شدم و نتوانستم ورزش کشتی را ادامه بدهم. حالا دلم لک زده برای کشتی گرفتن، اما بهقدری در این شغل خسته میشوم که توانی برایم نمیماند. پسرم نیز با همین مشکل روبهرو شده. مدرک کارشناسیاش را گرفته، ولی سرمایهای برای راهاندازی مطب روانشناسی برایش را نداریم. از طرف دیگر کار مناسبی پیدا نکرده و مجبور شده در این زیرپله کنار من کار کند.