در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۸۸ مطلب
ماموریت «اسیریس-رکس» از فناوری بسیار جذابی برای به دست آوردن سنگ و غبار از سیارکی به نام بنو (Bennu) استفاده کرد. سیارکها میتوانند به عنوان کپسولهای زمان عمل کنند و «بنو» نیز منعکس کننده اتفاقاتی است که تقریباً ۴.۵ میلیارد سال پیش در منظومه شمسی رخ داده است.
اندازهگیریهای جدیدی که در طول موج متفاوت ۱۲.۸ میکرومتری جمعآوری شدهاند، نه تنها جوّی غلیظ و غنی از دیاکسید کربن، بلکه جوّی حاوی مه بسیار بازتابنده، شبیه مهدود دیدهشده در زمین را نشان میدهند. محققان میگویند این مه سبب میشود جوّ فوقانی سیاره گرمتر از لایههای زیرین باشد و محیطی را ایجاد کند که در آن، دیاکسیدکربن به جای جذب نور، آن را ساطع کند.
گانیمید، بزرگترین ماهواره سیستم خورشیدی، با قطر ۳۲۷۵ مایل (۵۲۷۰ کیلومتر) بزرگتر از سیاره عطارد است. این ماهواره ویژگیهایی منحصر به فرد مانند میدان مغناطیسی خاص خود و جو نازک اکسیژنی دارد و سطح یخی آن حاکی از اقیانوسی گسترده است که ممکن است بیشتر از تمام اقیانوسهای زمین آب داشته باشد.
وویجرها در سفر به فضای بین ستارهای، مجبور شدند تا از مجموعهای از مرزها عبور کنند: ابتدا یک مرحله termination shock در حدود هفت میلیارد یا هشت میلیارد مایل دورتر از خورشید، جایی که باد خورشیدی بهصورت ناگهانی شروع به کند شدن میکند و در ادامه، هلیوپوز، جایی که فشار بیرونی از باد خورشیدی با فشار درونی محیط بین ستارهای برابر است.
پلوتون در سال ۲۰۰۶ از یک سیاره به یک سیاره کوتوله تنزل یافت. پس چرا وضعیت آن هنوز هم بحث برانگیز است؟
کهکشان کوتولهای که بهتازگی کشفشده، تنها ۷.۸ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد. ستاره شناسان این کهکشان را که به دلیل انزوا و نداشتن ستارههای قابلتوجه، «جوجهتیغی» نامیدند. گویا جوجهتیغی در میان سایر کهکشانها بهقدری تنها است که اگر انسان بود احتمالاً برای تنهایی او، متاسف میشدید!
ستارهشناسانی شامل نیک کوپر از دانشگاه کوئین مری لندن، والری لینی از رصدخانه پاریس-PSL و همکارانشان با استفاده از برخی از دادههای کاسینی نه تنها اقیانوس مخفی زیر سطح پر از دهانههای برخوردی قمر میماس را کشف کردند، بلکه به این نتیجه رسیدند که فقط ۵ تا ۱۵ میلیون سال قدمت دارد. این یافته باعث میشود که اقیانوس میماس از نظر کیهانی به عنوان یک تازه وارد به منظومه شمسی ما محسوب شود.
براساس پژوهشهای انجام شده، قطعاتی از یک سیارک که در روز ۲۱ ژانویه بر فراز آسمان آلمان منفجر شد و پنج روز بعد بازیابی شد، نوعی سنگ فضایی کمیاب است که میتواند به آشکار کردن منشا زمین کمک کند.
ستاره ما به دور قلب کهکشان راه شیری با سرعت خیره کننده ۷۲۰۰۰۰ کیلومتر در ساعت میگردد و کل منظومه شمسی را همراه خود میکشاند.
تلسکوپ فضایی جیمز وب موفق به کشف این یافته جدید شده است. محققان خاطرنشان میکنند که زمین تنها سیاره منظومه شمسی است که بر روی آن آب مایع وجود دارد.
