کلیات

رؤیا نونهالی متولد ۲۴ بهمن ماه سال ۱۳۴۱ در شهر تهران، بازیگر و کارگردان تئاتر، سینما و تلویزیون اهل ایران است که فعالیت‌های هنری خود را از سال ۱۳۶۲ و با تئاتر دانشجویی آغاز کرد و با نقش آفرینی در فیلم‌هایی همچون «عروسی خوبان» (۱۳۶۷) و «بوی کافور، عطر یاس» (۱۳۷۹)، به چهره‌ای مطرح در عرصه بازیگری بدل شد. رؤیا نونهالی اگر چه در دهه ۶۰ و در دهه ۷۰ دو سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن را از جشنواره فیلم فجر و یک تندیس جشن خانه سینما را دریافت کرده است، اما به طور معمول در میان مخاطبان بخاطر ایفای نقش شخصیت «ناتاشا» در سریال پلیسی «خواب و بیدار» ساخته مهدی فخیم زاده که در سال ۱۳۸۰ از شبکه یک سیما پخش شد، به شهرت رسید.

زندگی و ورود به دنیای بازیگری

رؤیا نونهالی در سال ۱۳۴۱ و در خانواده‌ای هفت نفره و با اصالتی مازندرانی در شهر تهران چشم به جهان گشود. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در شهر تهران به اتمام رساند و از آنجایی که علاقه زیادی به هنر داشت، به دانشکده هنر‌های زیبای دانشگاه تهران رفت تا در رشته نقاشی به تحصیلات خود ادامه دهد. از همان دوران دانشجویی و حضور در دانشکده هنر‌های زیبا به بازیگری و تئاتر روی آورد و در سال ۱۳۶۲ به طور جدی به ایفای نقش در تئاتر‌های دانشجویی پرداخت. فعالیت‌های هنری رؤیا نونهالی در تئاتر دانشجویی، فرصت مناسبی بود تا تجربه‌های لازم در عرصه بازیگری را کسب کند و به همین دلیل بود که در سال ۱۳۶۶ برای اولین بار از سوی خسرو سینایی برای بازی در فیلم «یار در خانه» دعوت شد و بدین ترتیب برای اولین بار در برابر دوربین قرار گرفت.

فعالیت‌های هنری و افتخارات

رؤیا نونهالی با نقش آفرینی در فیلم یار در خانه مورد توجه قرار گرفت و نشان داد که می‌تواند به بازیگری مطرح تبدیل شود. همین شاخصه سبب شد تا محسن مخملباف نیز از او برای بازی در فیلم «عروسی خوبان» دعوت به عمل بیاورد و رؤیا نونهالی نیز با نقش آفرینی در این فیلم موفق شد تا در دومین تجربه بازیگری خود سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را از هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۶۷ دریافت کند. رؤیا نونهالی پس از این موفقیت، کماکان فعالیت‌های بازیگری خود را در سینما متمرکز کرد و تا اواسط دهه ۷۰ در چندین فیلم سینمایی از جمله «آب را گل نکنید»، «دیدار در استامبول»، «پرنده آهنین» و «مرد ناتمام» به ایفای نقش پرداخت تا اینکه در سال ۱۳۷۵ و با بازی در فیلم «فصل پنجم» ساخته رفیع پیتز، اولین جایزه خارجی خود را از جشنواره رامی ین فرانسه دریافت کرد. سه سال بعد، یعنی در سال ۱۳۷۸ و برای بازی در فیلم «بوی کافور، عطر یاس» به کارگردانی بهمن فرمان آرا، موفق به کسب سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم زن از هجدهمین دوره جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۷۸ و تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از چهارمین جشن خانه سینما در سال ۱۳۷۹ شد. با این حال رؤیا نونهالی از اوایل دهه ۸۰ بود که در میان عموم مخاطبان به اوج شهرت رسید؛ وی در سال ۱۳۸۰ اولین حضور جدی خود در تلویزیون را با ایفای نقش در مجموعه پلیسی «خواب و بیدار» به کارگردانی مهدی فخیم زاده تجربه کرد که در سال ۱۳۸۱ از شبکه یک سیما پخش شد. بازی رؤیا نونهالی در نقش شخصیت «ناتاشا/توران» به حدی مورد توجه قرار گرفت که وی توانست بخاطر آن جایزه بهترین بازیگر زن درام تلوزیونی از هفتمین جشن حافظ در سال ۱۳۸۲ شد. وی یک سال بعد مجدداً در سینما به افتخار دیگری دست یافت و توانست برای بازی در فیلم «ماهی‌ها عاشق می‌شوند» ساخته علی رفیعی، جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن را از نهمین جشنواره دنیای تصویر دریافت کند. از دیگر افتخارات رؤیا نونهالی می‌توان به کسب همین جایزه از هجدهمین جشن دنیای تصویر در سال ۱۳۹۷ برای بازی در سریال «شهرزاد» اشاره کرد.

دیگر فعالیت‌های هنری

رؤیا نونهالی در سال ۱۳۸۱ در مستند «اینجا آفریقاست» حضور یافت و مجری‌گری برنامه «سفره ایرانی» و مستند «خشت بهشت» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی رامین حیدری فاروقی را برعهده داشت. وی در سال ۱۳۹۵ نیز جزو داوران سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر بود و از سال ۱۳۹۷ تاکنون نیز به عنوان داور برنامه استعدادیابی «عصر جدید» به فعالیت مشغول است.