از آنجا که آنچه واقعی است کمتر معلوم میشود، « اصالت » چیزی است که بیشتر از همیشه به آن فکر میکنیم، دربارهاش مینویسیم، آرزوی آن را داریم و قضاوتش میکنیم.
سوال این است که در میان تمامی اشکال موسیقایی یک ناحیه کدام اصیل تر هستند؟ آیا آن نوع از موسیقی که به بنیان های موسیقی محلی نزدیکتریند اصیل تر نیز هستند؟ آیا اصالت را می بایست تنها در اجرای راویان دست اول موسیقی هر منطقه جست؟ معیار تشخیص یک قطعه اصیل چیست؟