«در قسمت همکف یک ساختمان سهطبقه، کارگران بر روی یک دیوار مشغول کار بودند که قطعهای از دیوار بتنی با ضخامت ۵۰ سانتیمتری تخریب و بر روی کارگری ۶۰ساله ریخته شد. با حضور آتشنشانان عملیات برداشتن دیوار آغاز میشود؛ آتشنشانان توانستند فرد محبوس شده را نجات دهند و بهسرعت تحویل عوامل اورژانس دادند.»
در انتهایی ترین جغرافیای محلات شهرک شهید رجایی و باهنر، دیوارهای بلندی قرار دارد که گفته می شود فلسفه وجودی اش جلوگیری از ساخت و سازهای غیرمجاز است. اما پشت این دیوارهای بتنی معتادان به راحتی تردد دارند اما تردد اهالی برای رسیدن به بخش های مختلف محل با اختلال مواجه شده است. سارقان از بالای این بلوکه ها به راحتی نیت سرقت خود را عملی می کنند و امنیت محل را با مخاطره مواجه می کنند و خلاصه اینکه بازی بچه ها تحت الشعاع وجود سرنگ های آلوده دپو شده در پشت دیوارهای بتنی قرار دارد. حرف اهالی اما چیز دیگری است؛ باید برای سر و سامان دادن به وضعیت نامناسب فعلی، صورت مسئله باید جور دیگری نوشته شود.
دیوارهای بتنی، تخریب باغها و مزارع کشاورزی و سرانجام رویش ویلا، واقعیت تلخی است که دشتهای حاصلخیز و باغها را در مناطق خوش آب و هوا، یکی پس از دیگری میبلعند.