فردریش نیچه یکی از تاثیرگذارترین فیلسوفان قرن نوزدهم بود؛ کسی که اندیشههای رادیکال و متفاوتش همچنان نقش پررنگی در شکلدهی به تفکر مدرن دارند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۴ مطلب
فردریش نیچه یکی از تاثیرگذارترین فیلسوفان قرن نوزدهم بود؛ کسی که اندیشههای رادیکال و متفاوتش همچنان نقش پررنگی در شکلدهی به تفکر مدرن دارند.
«با تقلیل نگاه محیط زیستی، عملاً ما اندیشمندانی تحت عناوینی چون «فیلسوف آب» یا «فیلسوف طبیعت» نداریم تا اهمیت مسائل محیط زیستی را هویدا کنند. بنابراین، مسئولیت مهم اهالی اندیشه در قبال محیط زیست، تبیین اهمیت آن برای انسان و جامعه است. بویژه آنکه غفلت اهالی علم در زمینه محیط زیست، منجر به غفلت سیستماتیک و سیاستگذارانه نیز شده است.»
ما میتوانیم دیدگاه "بیخودی" را با نظریه دیگری درباره هویت شخصی مقایسه کنیم؛ نظریهای روانشناختی که فیلسوفی انگلیسی به نام جان لاک (۱۶۳۲-۱۷۰۴) دربارۀ "خود" ارائه داده است. طبق نظر لاک، روان ما که از چیزهایی مانند تجربیات، افکار و خاطرات ما تشکیل شده، "جوهره" ما است. تا زمانی که روان ما پایدار بماند، لاک میگوید که ما همچنان وجود داریم.
یکی از ویژگیهای مهمی که در زندگی انسانی میتوان یافت و کییرکگور به دقت به بررسی آن پرداخته است، این است که ما در «زمان» فقط در «یک جهت» حرکت میکنیم. در نتیجه، ما نمیدانیم آینده چه چیزی برایمان در بر خواهد داشت یا تصمیمهایمان چه تأثیری خواهند گذاشت. فهم ما از وقایع فقط پس از تجربه کردن آنها ممکن است. همانطور که یک جملهی معروف منتسب به کییرکگور میگوید: «فقط از طریق نگاه به گذشته میتوان زندگی را فهمید؛ اما فقط به سوی آینده باید زندگی کرد».
یک شرطِ ضروری برای بهدست آوردنِ «من» «احساسِ نیاز به تنهایی» است. ما نمیتوانیم بدانیم چه چیزی برای ما مهمّ است، مگر اینکه زمانی را با خودمان خلوت کنیم.
مراسم تشییع پیکر میرشمسالدین ادیب سلطانی، پزشک، فیلسوف، زبانشناس، نقاش، ریاضیدان، نویسنده و مترجم متون مهم ادبی و فلسفی (دوشنبه ۲۴ مهر) در مقابل دانشکده ادبیات دانشگاه تهران برگزار شد.
باختین متفکری است که منبع الهام طیف وسیعی از اهل فکر در حوزههای فلسفه، جامعهشناسی، علومسیاسی، زبانشناسی و علوم اجتماعی بوده و مفاهیمی خلق کرده که به کار عموم اهل فرهنگ میآید. دو مفهوم مهم او یکی کارناوالگرایی و دیگری گفتوگوگرایی و تاکید بر چند آوایی است، دو ایدهای که با یکدیگر ربط وثیق دارند.
محمدرضا حکیمی با خواندن و فراگرفتن رشتههای علوم دینی، به درجهای از مقام علمی رسید که اگر در لباس مخصوص روحانیان بود، او را آیتالله خطاب میکردند.
علامه حکیمی پیش از انقلاب منتقد طاغوت بود و الان از قارون اقتصادی ناراضی بود. میدانیم که یکی از شعارهای انقلاب ایران، عدالت علوی و بر پایی حکومت عدل علی بود. اما واقعیتی که به خصوص بعد از جنگ پدید آمد و خط اقتصادی و اجتماعی که توسط دولتهای از دوره سازندگی تا کنون تعقیب شد، جامعهای با اختلافات طبقاتی حتی پیش از انقلاب پدید آورد.
فردید بسیار با عظمت بود و میخواست -خیلی بیدلیل- خودش یا ایدههایش را از اهمیت فوقالعادهای برخوردار کند. او به نام فلسفه چیزهای نامربوطی میگفت که فلسفه نبودند. فحاشی و گستاخی، توهین به همه، لبخندزدن به افراد در [قدرت]و افترا به افراد شایسته و شریف در فردید وجود داشت.
