«یکی از دلایل تعصب در ادامۀ یک مسیر بیم راه طیشده و هزینههای مصروفه است و اصطلاحاً اگر وقتی در پی راه دیگری هستیم از پاشنۀ پینهبستۀ پایمان خجالت نکشیم. سیاستِ منفعتمحور را تنها بر اساس منافع مکتسبه یا زیانهای رفع و دفعشده باید قضاوت کرد نه حتی بر پایه حقانیت و بطلان.»
نقش امروز دبیر شورایعالی امنیت ملی، صرفاً روایت حوادث گذشته یا موضعگیری در قابل موضوعات ایام پرمسئله امروز نیست. بهصراحت باید گفت از حیث نشانهپردازی عبارتی نظیر آینده را در آینده تدبیر میکنیم، نشانه خوبی از ایستادن در آینده نیست، بلکه در مقابل توقع آن است.
هدف باقریکنی برای احیا برجام همچون سرنوشت دولت سیزدهم شد؛ ناتمام. با این وجود تجربه سکانداری مذاکرات هستهای و تغییر ادبیاتش در قبال برجام سرنوشت سیاسیاش را تغییر داد. دیپلماتی که روزگاری برجام را به کودک سرطانی تشبیه کرده بود در مدت مسوولیتش تمام سعی خود را کرد تا برجام را احیا کند.
بازگشت علی لاریجانی به دبیرخانه شورایعالی امنیت ملی، فرصتی تازه برای بازتعریف نقش این نهاد است. اگر او بتواند همانگونه که در روایت جنگ ۱۲ روزه موفق بود، این بار روایت آینده ایران را با زبان سیاست و تصویر ملی بازآفرینی کند، آنگاه دبیرخانه نه صرفاً حافظ امنیت موجود، بلکه طراح امنیت آینده کشور و حتی منطقه خواهد شد. انتظار امروز جامعه از لاریجانی این است که نخست خود در میانه بایستد و سپس دبیرخانه را به محور تصویرسازی ملی آینده ایران بدل سازد.
نفوذیها در میان افراد عادی و روزنامهنگاران منتقد و تحلیلگران سیاسی دگراندیش و حتی کسانی که ویدئو به رسانههای فارسیزبان ارسال میکنند یافت نمیشوند؛ بلکه باید در دستگاهها و نهادهایی جستجو شوند که به اطلاعات مهم و تعیینکننده دسترسی دارند.
علی لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت، گفت: مهمترین مسئله این است که چطور میشود جنگ را پس زد، چند عامل مؤثر است: ۱- انسجام ملی: مردم با هوشمندی و ضمن برخی اختلافات، از ایران صیانت کردند. ۲- رفاه عمومی: مردم باید از حداقل زندگی برخوردار باشند که بتوانند پایداری کنند. ۳- امکانات نظامی: ما از وضعیت خوبی برخوردار بودیم که دشمن برای آتشبس تلاش کرد، در این فرصت باید اشکالات رفع شود. ۴- اقدامات تکمیلی: اقداماتی مانند ارتباطات متوازن، تعاملات منطقهای، مذاکرات دقیقتر و غیر تعارفی. جریانهای سیاسی و…
البتّه این باید مدوّن بشود. این الفاظ تلفنی کفایت لازم را ندارد. امّا اگر این مدوّن بشود و به توافق برسد، نمیتواند خفگی ژئوپلتیکی برای ما ایجاد کند؛ آن یک چیز است، این یک چیز دیگر است؛ امّا اگر مانع بشود، میتواند. پس بستگی دارد به اینکه با این پدیده چگونه عمل بشود و این همین حرفی است که الان بین ما و آنها در جریان است.