شاه و بیشتر حامیانش اصلا صدیقی را دوست نداشتند و به اکراه و جبر شرایط - شرایطی که روز به روز پیچیدهتر میشد - با او موافقت کردند. اما برخیها به او امید بسته بودند. بهویژه آنهایی که در جبهه دربار جای نمیگرفتند، اما از انقلابی که در پیش بود وحشت داشتند.
