سکوت کنونی احمدینژاد و جلیلی درباره مذاکرات تهران ـ واشنگتن نه تنها جذابیتی برای افکار عمومی ندارد، بلکه حتی نمیتواند به بازسازی چهره سیاسی آنها منجر شود. زمانی که این دو باید با در نظر گرفتن منافع ملی سکوت میکردند، با مواضع جنجالی یا غیرسازنده به صحنه آمدند. حالا نیز سکوت یا مخالفتورزی با مذاکرات جاری، نه تنها جذابیتی برای جامعه ندارد، بلکه مطالبهگری عمومی را برای پاسخگویی آنها درباره مسئولیتهای گذشتهشان تشدید میکند.