کارشناسان متعددی از سال ۱۳۸۳ به مسوولان وقت اعلام کرده بودند اگر افغانستان کنترل خود را بر آب عملیاتی کند، به ایران آب تخصیص داده نمیشود و باید دنبال منابعی جایگزین برای مردم سیستان بگردیم. آنچه برای ۴۰ هزار هکتار دشت سیستان، چاه نیمهها و انتقال آب از چاه نیمه به زاهدان هزینه شد، همه اتلاف سرمایه بوده است
