سپهبد قرنی در اواخر سال۵۷ حمله عراق را پیشبینی میکرد و نگران شایعاتی بود که درآن روزها درباره تضعیف و حتی انحلال ارتش به گوش میرسید که ارتش ایران از هر سو هدف قرار گرفته بود. قرنی یک برنامه همبستگی مردم با ارتش ترتیب داد. سربازان در خیابانهای پایتخت رژه میرفتند و شعارمیدادند: «ارتش فدای مردم» و گروهی از مردم در پاسخ آنها میگفتند: «مردم فدای ارتش.» هدف سرلشکر قرنی از این کار بردن ارتش به میان مردم و بالا بردن روحیه سربازان بود.
