سحر به عشق میز کنسول به کلاس نجاری میرود، اما آنگاه تازه متوجه میشود تا چه میزان به این کار علاقه دارد. میگوید: من معلم ریاضی دبیرستان و پیشدانشگاهی بودم. نیاز مالی هم نداشتم. اما در ۳۷ سالگی فهمیدم نجاری شغلی است که به من آرامش میدهد و حال خوبی با آن دارم.
