فرآیند بستن پا بسیار دردناک بود و اغلب منجر به مشکلات جدی سلامتی میشد. پاهای دختران جوان با بانداژ محکم بسته شده بود، انگشتان پا خم شده بودند و پاشنه پا به زور به سمت کف پا کشیده شده بود. با بزرگ شدن دختر، پابندها سفت شدند و باعث شکستن استخوانهای پا و قوس آن شدند. این شکستگی منجر به تغییر شکل پاها و به طور قابل توجهی کوچکتر شدن آنها میشد، به طوری که کف پا اغلب فقط ۷ تا ۸ سانتیمتر طول دارد.
