او از روزگاری میگوید که در هر پاساژ خیابان لالهزار و لالهزار نو حداقل ۱۵ کارگاه خیاطی وجود داشت: «از لالهزار پایین تا لالهزار بالا پر بود از پاساژهایی که کارگاههای خیاطی در آنها دایر شده بود. همه آنها هم همیشه مشتری داشتند و سرشان شلوغ بود. حالا اغلب آنها به انبار یا مغازههای الکتریکی تبدیل شده است. آنهایی هم که باقی ماندهاند فقط یک بخش از کارگاه را استفاده میکنند و قسمت دیگر آن را برای تأمین هزینههای خود به الکتریکیها اجاره دادهاند.»
