اکنون با زمانپریشانی مواجه هستیم که در ظاهر با تحولات و مطالبات زمانه همراه هستند، اما در عمل فهمی از «روح زمانه» خود ندارند. بازتولید تجربهای شکست خورده از استبداد، در دستور کار قرار گرفته که نماد بردن آزادی و عدالت به مسلخگاه است. البته شاید این زمانپریشان چنین تصور کنند که در پشت کمپین خودخواندهشان، اندیشههای مترقی پنهان است، اما شاید پرسشگری اساسی این باشد که هر یک از آنان «چه میخواهند؟»
