این ستاره در سال ۱۸۶۰ توسط منجمان آلمانی شناسایی شد و در ابتدا «BD-12 5055» نامیده شد. این اَبَرستاره قرمز رنگ که درخشش زیادی هم دارد، در فاصله ۹۵۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد و جزء صورت فلکی اسکاتوم است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۷۵ مطلب
این ستاره در سال ۱۸۶۰ توسط منجمان آلمانی شناسایی شد و در ابتدا «BD-12 5055» نامیده شد. این اَبَرستاره قرمز رنگ که درخشش زیادی هم دارد، در فاصله ۹۵۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد و جزء صورت فلکی اسکاتوم است.
ناسا میگوید: «تصاویری مانند این میتواند به ما کمک کند تا بفهمیم چرا جو بیرونی خورشید (تاج) حداقل ۱۰۰ برابر گرمتر از سطح آن است.»
برجستگیهای خورشیدی متشکل از هیدروژن و هلیوم هستند و با خارج شدن از جو خورشید، پلاسما آزاد میکنند. درحالیکه در مورد علت این پدیده سردرگمیهایی وجود دارد، اما میتواند مربوط به معکوس شدن میدان مغناطیسی خورشید باشد.
ماموریت مدارگرد خورشیدی آژانس فضایی اروپا ممکن است در سالهای آینده این پدیده عجیب را توضیح دهد. این ماموریت که در حال گرفتن تصویر از خورشید از داخل مدار عطارد است، به زودی مدار آن تا ۳۳ درجه کج خواهد شد.
ناسا رشتههای خورشیدی را به عنوان ابرهایی از ذرات باردار توصیف میکند که بر فراز خورشید شناور هستند و توسط نیروهای مغناطیسی به آن متصل میشوند. آنها به صورت رشتههای دراز و ناهمواری ظاهر میشوند که از سطح خورشید بیرون میآیند.
تاوهها در شارههای در حال تکان خوردن مانند مایعها، گازها و پلاسماها تشکیل میشوند. چند مثال معروف آن حلقههای دود، گردابها، توفندها، پیچندها و تنوره دیو هستند. همچنین تاوهها معروفترین نشانه جو مشتری هستند.
بعد از ۶۵ روز زندگی بدون آفتاب، شهر یوتکیاجویک در منطقه آلاسکا بالاخره روز دوشنبه خورشید را دید.
درحالیکه شرارههای خورشیدی فورا به سمت زمین سفر میکنند، CMEها ممکن است ۱۵ تا ۱۸ ساعت طول بکشد تا به زمین برسند. از آنجایی که این شرارهها در فضا با سرعتهای متفاوتی حرکت میکنند، با توجه به سرعت پایین حرکتشان، ممکن است روی هم انباشته شوند، و ما میتوانیم تا چند روز آینده شاهد حضور آنها باشیم.
اخترشناسان برای بیش از یک قرن تلاش کردهاند تا بفهمند که چرا سحابی پروانه چنین شکل حشرهای متمایزی را به خود گرفته است؛ در حالی که بیشتر سحابیهای دیگر با الگوهای دایرهای منظمتر در فضا گسترش مییابند. تصاویر تایملپس جدیدی از این سحابی که در ۱۲ ژانویه در دویست و چهل و یکمین نشست «انجمن نجوم آمریکا»(AAS) در سیاتل ارائه شدند، سرنخهای تازهای را ارائه میدهند.
این تصویر واضح از قرص خورشید بهوسیله تلسکوپ و فیلتر H-alpha از سیدنی استرالیا گرفته شده است.