فاضلی معتقد است این لحظه تاریخی که در آن، جامعه درهای ذهن خود را میبندد بسیار خطرناک است و لحظه خطرناکتر آن است که هم دَرِ ذهنش را ببندد، هم آن فضای خالی را با چیزهای دیگر پُر کند. لحظهای که جامعه بین ویرانی محتمل، ناشی از خشونتی که خود اعمال میکند و ویرانی قطعی، ناشی از ادامه روند موجود تصمیم بگیرد. این لحظهای بسیار خطرناک است و فقدان میانداران «موثر» را یادآوری میکند.
