تصویری کمتر دیده شده از وینستون چرچیل و دخترش سارا در جریان کنفرانس تهران در آذرماه سال ۱۳۲۲ در ادامه مشاهده می کنید.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۲۶ مطلب
تصویری کمتر دیده شده از وینستون چرچیل و دخترش سارا در جریان کنفرانس تهران در آذرماه سال ۱۳۲۲ در ادامه مشاهده می کنید.
سیانان در گزارشی به تلاش آمریکا برای یافتن بقایای بیش از ۴۰ هزار سرباز مفقود شده این کشور پرداخت.
«پیت هگست» وزیر جنگ ایالات متحده اظهار داشت که اکنون شرایطی مشابه سال ۱۹۳۹، پیش از آغاز جنگ جهانی دوم، شکل گرفته است.
آرامستان لهستانیهای دولاب از جمله گورستانهای تاریخی پایتخت است که در دوران جنگ جهانی دوم، محل دفن شماری از مهاجران و پناهجویان لهستانی شد. این قبرستان در سال ۱۸۵۵ میلادی و به دنبال دفن دکتر کلوکه، پزشک فرانسوی محمدشاه و ناصرالدین شاه قاجار در محلهی دولاب ایجاد شد و در طی سالهای بعد با دفن بسیاری از ارامنه به شکل کنونی درآمد. این مکان امروز یادآور بخشی کمتر روایتشده از تاریخ مشترک ایران و لهستان است.
تاکنون شده از خودتان بپرسید که آخرین سرباز آلمان نازی که تسلیم شد که بود؟ در این مطلب نگاهی خواهیم داشت به یکی از گوشه های نادیده جنگ جهانی دوم.
در اواخر جنگ جهانی دوم و درحالی نیروی های متفقین سرمست پیروزی های خود بودند، ناگهان در آسمان شبحی ترسناک در برابر چشمانشان ظاهر شد؛ اولین جت جنگنده جهان.
وقتی ژاپنیها در 2 سپتامبر 1945 تسلیم بدون قید و شرط را بر روی عرشه ناو آمریکایی میزوری امضا کردند، جنگ جهانی دوم رسما پایان یافت اما ژاپنیها چگونه تن به این تسلیم شدن دادند.
دیوار برلین برای سالها نمادی از جدایی و سرکوب بود، اما در دل این دیوار سرد، تونل ۲۹ به نمادی از شجاعت، عشق و آزادی تبدیل شد؛ داستان واقعی مردانی و زنانی که زیر زمین، رنجها را به امید تبدیل کردند.
اَنوَر خوجه (زاده ۱۶ اکتبر ۱۹۰۸ – درگذشته ۱۱ آوریل ۱۹۸۵) دبیر اول حزب کارگر و رهبر آلبانی از پایان جنگ جهانی دوم تا زمان مرگش در سال ۱۹۸۵ بود. بعد از اینکه او در سالهای ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۸ از مائوئیسم فاصله گرفت، پس از آن تعدادی از احزاب مائوئیست، طرفداران معتقد به اصول فکری وی را خوجهایست نامیدند. انور خوجه در ۱۱ آوریل ۱۹۸۵ در سن ۷۶ سالگی درگذشت.
در روزهایی که تهران هنوز از زخمهای جنگ در امان بود، سه رهبر قدرتمند جهان در حیاطی بیتکلف در خیابان فردوسی گرد هم آمدند تا سرنوشت آینده بشر را رقم بزنند؛ روزولت با لبخندی مرموز، استالین با نگاهی بیاحساس و چرچیل با سکوتی بریتانیایی. در میان سرمای آذر ۱۳۲۲، عکاسانی که زانو زده بودند، تنها شاهدان لحظهای شدند که تاریخ از میان لنز دوربینها عبور کرد و در قاب ماند.
