اندیشکده "واشینگتن برای برای سیاست خاور نزدیک" گزارش میدهد:
«مخالفان تلاشهای دیپلماتیک جهت احیای برجام، به برخی از نواقصِ نسخه اولیه توافق برجام اشاره دارند و مخالفتهای خود را نیز بر همین مسائل استوار میسازند. چشم اندازهای پایانی/Sunset Clauses” "که به ایران اجازه میدهند تا استفاده از سانتریفیوژهای پیشرفته را از سال ۲۰۲۶ در دستورکار قرار دهد و در عین حال، غنی سازی اورانیوم را نیز در سطوحی به مراتب بالاتر تا سال ۲۰۳۱ عملیاتی کند، از جمله مهمترین این نواقصِ ادعایی است که مورد اشاره آنها نیز قرار دارد.»
سید جلال ساداتیان سفیر سابق ایران در انگلیس در گفتگو با فرارو بررسی میکند:
«معادله اتمی ایران اکنون به نقطهای رسیده که حداقل در چهارچوب مذاکرات وین، امیدی به دستیابی به یک توافق نیست. مگر اینکه واسطههایی که در قالب این معادله فعال هستند، بتوانند کمک کنند و تا حدی مواضع تهران و واشینگتن را به یکدیگر نزدیک کنند.»