موزه ساعت

موزه «تماشاگه زمان» یا « موزه ساعت » در خرداد ۱۳۷۸ در خانۀ خاص و متفاوتِ «حسین خداداد» راه‌اندازی شد، خانه‌ای که پس از انقلاب توسط بنیاد مستضعفان مصادره شد و به واسطۀ همه شاخصه‌های خاصش از تجهیز با آثار موزه‌ای گرفته تا طراحی‌ها و گچ بری‌هایی که به مدت ۱۲ سال توسط بهترین استادکاران ایرانی در این خانه روی در و دیوار‌ها تزئین شدند، در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید و به همین دلایل می‌توان نام این فضای موزه‌ای را «خانه موزه زمان» هم نامید، خانه‌ای که سازۀ اصلی‌اش مربوط به دورۀ قاجار است، اما در سال ۱۳۴۲ توسط حسین خداداد، صنعتگر و کارآفرین ایرانی خریداری شد و به دلیل علاقۀ او به احیای هنر طراحی و گچبری در کشور، بهترین استاد کاران را برای گچ‌بری خانه‌اش استخدام کرد. با پایان کار گچ بری‌های خانه در سال ۱۳۵۶، خداداد یک سال در آن خانه زندگی کرد و پس از انقلاب اسلامی و بعد از مصادرۀ اموالش در سال ۱۳۵۸، توسط بنیاد مستضعفان این خانه برای تبدیل به موزه تجهیز شد و امروز سیر تکامل انواع ساعت‌های مکانیکی متعلق به سده‌های هفدهم تا بیستم میلادی را نشان می‌دهد. خانه موزۀ «زمان» امروز در منطقۀ زعفرانی، خیابان، ولی عصر (عج)، خیابان زعفرانیه، نبش چهارراه پرزین بغدادی قرار دارد.

موزه زمان که به نام موزه ساعت هم شناخته می‌شود یک خانه تاریخی در زعفرانیه و مربوط به دوره قاجار است که به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است این بنا در تهران خیابان زعفرانیه واقع شده‌است.