دانشمندان علوم سیارهای بر این باورند که پیدایش ماه نتیجه جدا شدن مقادیر بسیار عظیمی از مواد زمین اولیه در خلال یک برخورد غول آسا در روزهای پرآشوب منظومه شمسی است. در نخستین روزهای پیدایش ماه، اقیانوسی از ماگمای مذاب کل سطح این قمر را فرا گرفته بود. در آن اقیانوس تفتان، مواد معدنی بر اساس چگالی شان مرتب شدند، به طوری که پلاژیوکلازهای سبکتر بالا آمدند و در سطح قرار گرفتند و سایر مواد معدنی سرشار از آهن و منیزیم پایین رفتند و در جبه قرار گرفتند.