برای نسل Y، توازن کار-زندگی درخواستی مربوط به «مکان» است؛ آنها ساعات کاری ۹ تا ۵، چسبیدن به میز کار و مدل حضور دائمی در محیط کار را در زمانی که تکنولوژی امکان دسترسی مداوم به کار را فراهم کرده، منسوخ و قدیمی میدانند. رهبران سازمانی نوظهور، خواهان انعطافپذیری بیشتر و درجات بالاتر اختیار هستند. آنها میخواهند مکان و چگونگی انجام کارشان را خودشان انتخاب کنند.