نداشتن استراتژی کارآمد رسانهای و اشرافنداشتن به جایگاه اقشار جامعه فارغ از تعداد آرایشان و بسیاری ادراکات ناقص دیگر آنها را به این سمتوسو سوق داد که «مشهوربودن» یک سلبریتی و همچنین پوشش راحت وی (دو ویژگی چهرههای هنری اصلاحطلب مشابه) برای اشغال چنین جایگاهی کافی است و برایناساس، امیرحسین مقصودلو را به لژ سیاسی خود دعوت کردند. آنها نمیدانستند که یک صندوقچه کوچک طلایی رسانهای به منتقدان خود هدیه دادهاند.