رفتار ترامپ نباید کسی را شگفتزده کند: تاریخ پر از خودشیفتههای اقتدارگرا است. اما در کشوری که خود را سرزمین آزادی و شجاعت مینامد، پاسخ چاپلوسانه، ترسو و سرخم کردن مقابل قلدری، فساد را بیشتر میکند.
۸ مطلب
رفتار ترامپ نباید کسی را شگفتزده کند: تاریخ پر از خودشیفتههای اقتدارگرا است. اما در کشوری که خود را سرزمین آزادی و شجاعت مینامد، پاسخ چاپلوسانه، ترسو و سرخم کردن مقابل قلدری، فساد را بیشتر میکند.
این گزارش نشان میدهد خیزش جهانی دموکراسی در دهههای گذشته بدون پشتیبانی آمریکا ممکن نبود، اما اکنون با بازگشت ترامپ این ستون فرو میریزد. ترامپ زیرساختهای ترویج آزادی را از هم گسسته، به خودکامگان نزدیک شده و نهادهای کلیدی دموکراسیسازی را تضعیف کرده است. نتیجه، چرخشی از «بینالمللگرایی لیبرال» به «بینالمللگرایی غیربنیادگرا» است؛ الگویی که آمریکا را از مدافع دموکراسی به شریک اقتدارگرایان تبدیل می کند.
پوپولیسم ترامپ با بیاعتمادی عمیق به مراجع معتبر وعدم تحمل کارشناسان که حقایق یا تحلیلهای نامطلوب ارایه میدهند، مشخص میشود. ترامپ مانند رهبران اقتدارگرا خود را با حلقه وفاداران احاطه کرده که آزمونهای ایدئولوژیک را پشت سر گذاشتهاند، مانند اصرار بر اینکه انتخابات ۲۰۲۰ از او «دزدیده شده» است. فرهنگ تحلیل سیاسیشده، خودسانسوری و سرکوب حقایق نامطلوب، شرایطی را بازتاب میدهد که در رژیمهای اقتدارگرا به شکست اطلاعاتی منجر میشود.
حتی در خوشبینانهترین تفسیر از انقلاب ماگا، ترامپ تا اینجای کار آسیبهای ماندگاری به نهادهای داخلی ایالات متحده، اتحادهای بینالمللی و اعتبار اخلاقی کشور وارد کرده است. اگر سرمایهگذاران، رأیدهندگان یا دادگاهها مسیر او را مسدود کنند، احتمالاً با شدت بیشتری به این نهادها حمله خواهد کرد. با در اختیار داشتن وزارت دادگستری که اکنون به شدت سیاسی شده است، او ممکن است به تعقیب مخالفان سیاسی خود بپردازد و با دامن زدن به ترس و آشوب، فضای لازم برای پیشبرد اهدافش را فراهم آورد. در عرصه سیاست خارجی…
توماس فریدمن در یادداشتی، ترامپ و نتانیاهو را رهبرانی میخواند که دموکراسی را بهسوی اقتدارگرایی، قومگرایی و تضعیف نهادهای قانونی سوق میدهند. او هشدار میدهد که آمریکا و اسرائیل بهطور عامدانه در مسیر دوری از هویت دموکراتیک و قدرت نرم تاریخی خود حرکت میکنند. فریدمن تأکید میکند این روند تهدیدی برای آینده آزادی و ثبات جهانی است و مبارزه با آن، نبرد سرنوشتساز عصر ماست.
دموکراسی آمریکا در برابر تهدیدات اقتدارگرایانه ترامپ با چالشهای جدی مواجه است. تلاش او برای تصاحب نهادهای قضایی، سرکوب رسانهها، تغییر قوانین انتخاباتی و اجرای برنامههای اقتدارگرایانه مانند اخراج مهاجران، دموکراسی را به سمت نظامی غیرلیبرال سوق میدهد. با وجود شکافهای عمیق اجتماعی و کاهش اعتماد عمومی به دموکراسی، مقاومت نهادهای لیبرال و بسیج مردم میتواند آینده این نظام را تعیین کند.
ارتشهای ربات رسانههای اجتماعی که توسط کشورهایی مانند عربستان سعودی و امارات تشکیل شدهاند در کمین نشستهاند و آماده حمله به دیدگاههای مخالفان و گسترش تبلیغات ملی گرایانه هستند. شرکتهای سیلیکون، ولی با دسترسی بیسابقهای به دادههای ما تاکنون نتوانستهاند این حملات الکترونیکی را خنثی کنند.
کشورهای طلایه دار لیبرال دموکراسی نظیر آمریکا و انگلیس، در بحبوحه شیوع ویروس کرونا، در زمینههای سیاسی و اقتصادی عملکرد مناسبی از خود نشان نداده اند و اینطور به نظر میرسد، نتوانسته اند تفکرات لیبرال دموکرات را در مقابله با ویروس کرونا به مرحله عمل وارد کنند. امری که تضعیف لیبرال دموکراسی و نهادهایی که از دل آن برخواسته اند را به دنبال خواهد داشت و زمینه را برای اوج گیریِ گفتمانهای رقیب، نظیرِ گفتمان اقتدارگرایی در عرصه روابط بین الملل هموار خواهد کرد.
