هانا کامکار از پویش مد یا مصرفگرایی میگوید
واقعا چرا آدم باید لباس تازهای بپوشد درحالیکه لباس سالمی در کمد دارد. احتمالا این دغدغه خیلیهاست، اما اگر کسی هم میخواسته در جشنی لباس تکراری بپوشد به خاطر فرهنگی که حاکم شده نمیتوانسته از آن حرف بزند. واقعا نمیدانم در جامعه ما که سرمایهداری بر آن حاکم نیست، چرا باید چنین باوری حاکم باشد.
اظهارات اخیر وزیر نیرو و قیاس او از میزان مصرف مردم ایران و مردم چین که با واکنشهای بسیاری در شبکههای اجتماعی روبهرو شده، سوژه کارتونی از نعیم تدین در «شهرونگ» شد.
بیان اینگونه سخنان از سوی چهرههای همچون آیت الله جنتی، احمد علمالهدی و حتی علی اکبر ولایتی دور ذهن و آنقدر عجیب نیست که اینگونه اظهارات از سوی یک مقام دولتی مطرح میشود. چرا که دولت حسن روحانی از ابتدا با این نگاه و رویکرد موضع مخالف داشت. شاید فشار اقتصادی و وضعیت تحریمها کار را به جایی رسانده است که این گفتمان به دولت هم سرایت کرده است.
آیا حضور افراد مشهور در تبلیغات تجاری باعث ترویج مصرف گرایی میشود؟
نسبت افراد مشهور با مصرفگرایی چیست؟ این پرونده بهدنبال این موضوع است تا روشن کند که آیا حضور بازیگران و ورزشکاران در تبلیغ برندها و کالاهای مصرفی لوکس باعث ترغیب مردم به مصرف گرایی میشود؟
نوروز در تقویم ایرانی، یکی از دورههای زمانی است که "مصرف" در آن نمود مشخصتری پیدا میکند. این مصرف در این ایام بهوفور در خیابانها و خانهها دیده میشود. این در حالی است که آداب و سنن ایرانی در اشکال اولیه خود تا به این حد الگویی از مصرف نداشتهاند. بنابراین آیا چه دلایل اجتماعی و فرهنگی سبب به وجود آمدن چنین موجی از مصرفگرایی پیرامون آداب و رسوم شده است؟
نگاهی به تقویت مصرفگرایی از طریق تبلیغات تلویزیونی؛
آگهی های بازرگانی که از صدا و سیما پخش می شود، اگرچه در نگاه نخست روشی مناسب برای فروش و رقابت در تولید است، ولی برخی معتقدند محتوای آن ها موجب گسترش فرهنگ مصرف گرایی در جامعه می شود.