در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۵۹۲ مطلب
در ابتدای این مراسم پس از سخنرانی طولانی شهیدی فر (مجری مراسم) از دبیر جشنواره منوچهر شاهسواری دعوت شد تا گزارشی کوتاه ارائه دهد و او با حضور در پشت تریبون گفت: در اینطور مواقع همیشه میگویم چه گزارشی بدهم. اگر کار ما درست باشد حتماً به چشم تیزبین همه میآید و اگر هم خوب نباشد کسانی هستند که ببینند.
نمایی از تندیس سیمرغ جشنواره فیلم فجر ۴۳: نماد افتخار سینمای ایران در دستان هنرمندان
در حاشیه جشنواره فیلم فجر «کاظم بنی تمیم» بازیگر نقش صدام فیلم «صددام» با پوشش و لباس نظامی صدام حسین - رییس جمهور عراق که هشت سال جنگ را به ایران تحمیل کرد- در جشنواره حاضر شد که با واکنش منفی بعضی از روزنامه نگاران و منتقدان روبهرو شد. کاظم بنی تمیم از عربهای خوزستان ایران است و میگوید ۸ سال جنگ را در اهواز و خوزستان بوده و جنگیده و هیچ نسبت و قرابتی با نقشش ندارد. این فیلم کارگردانی پدرام پورامیری و تهیهکنندگی مجتبی رشوند است و بازیگران آن رضا عطاران، آزاده صمدی، پریناز ایزدیار، عباس…
حق مردم این نیست که نیمی از صدای مملکت به سکوت بنشیند / صحبتهای تاملبرانگیز غزل شاکری، بازیگر و خواننده در گفتوگو با فریدون جیرانی در کافه آپارات.
گفتوگو با بازیگر بدل صدام در جشنواره فیلم فجرو تقلید صدای صدام توسط او که مورد توجه قرار گرفت.
فیلم پیر پسر یک تراژدی در دل خانهای در تهران است که در آن پسران قربانی پدر میشوند، عشق در سایه خشونت از بین میرود و انتقام تنها چیزی است که باقی میماند.
ساعد سهیلی در نشست خبری جشنواره فیلم فجر گفت: حس کردم در حد خودم دِینی داشته باشم که باید ادا کنم. فیلم سختی بود؛ سکانس آخر روی زمین همۀ حیوانات را از رتیل و مار و عقرب و موش دیدیم.
یسنا میرطهماسب بازیگر فیلم «رکسانا» در گفتوگو با فریدون جیرانی در «کافه آپارات» از تجربه همکاری با پرویز شهبازی در این فیلم گفت.
این دوره از جشنواره با رقابت ۳۳ فیلم سینمایی و چهار پویانمایی، یکی از شلوغترین دورهها در تاریخ این رویداد بهشمار میرود. کمال تبریزی، رضا درستکار، علیرضا رئیسیان، علیرضا زریندست، عزتالله ضرغامی و مستانه مهاجر، اعضای هیئتداوران بخش مسابقه سینمای ایران این دوره از جشنواره فیلم فجر هستند.
«ساعت یک و نیم بعد از نیمه شب شنبه مردمی که بعد از تشویق طولانی فیلم و تماشای آخرین تصاویر آن بر پس زمینه تیتراژ از سالن سینما خارج میشدند و پا به بالکن و محوطه بسیار سرد مرکز همایشهای برج میلاد میگذاشتند، خوابآلود نبودند. هر کسی گوشهای سیگاری آتش زده و خلوت کرده یا در دستههای سه، چهار نفری برای خودش جایی باز میکرد تا حیرتش از فیلمی که دیده است را با دیگران به اشتراک بگذارد.»
