در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۱۱ مطلب
سرپرست مرکز نظارت و اعتباربخشی امور درمان وزارت بهداشت گفت: موارد گزارششده از انجام جراحی توسط افراد غیرمسئول، عمدتاً در حوزه جراحیهای زیبایی مشاهده شده است؛ افزایش تقاضا برای عملهای زیبایی به دلایل مختلفی که نیازمند بررسی جداگانه است، یکی از زمینههای اصلی بروز این پدیده محسوب میشود.
علی القاصی گفت: جمعی از پزشکان صاحبنام و متخصصان جراحی پلاستیک نگرانیهای خود را نسبت به گسترش فعالیت افراد فاقد صلاحیت ابراز کردند و به درستی ابعاد فنی، حرفهای و پیامدهای اجتماعی آن را تشریح کردند.
نهادهای ناظر از مالیات تا نظام پزشکی، چنان در کاغذبازی و صدور مجوزهای صوری غرق شدهاند که تبهکاران به راحتی روپوش پزشکی میپوشند و در پایتخت طبابت میکنند.
امیرهوشنگ احسانی متخصص پوست و مو زیبایی گفت: بسیاری از خانمها خصوصا دخترهای جوان با آرزوی زیبایی تن به ژلهای تزریقی دادند و الآن دنبال وامهای چند صدمیلیونی برای تخلیه این ژلهای عفونی هستند. بسیاری از افراد در مدت زمان درمان ممکن است از نظر روحی و روانی آسیب ببیند و دست به خودکشی بزنند.
امروز حدود ۲۰ کلینیک زیبایی در کابل فعال است؛ پدیدهای که در دوران جنگ (۲۰۰۱ تا ۲۰۲۱) به ندرت دیده میشد اما پس از بازگشت طالبان در سال ۲۰۲۱، همراه با نوعی ثبات نسبی، گسترش یافته است. پزشکان خارجی، بهویژه از ترکیه، بهطور منظم برای آموزش پرسنل به کابل میآیند و تجهیزات نیز از اروپا و آسیا وارد میشود.
در تحقیقات به عمل آمده، پزشک خاطی که در مطب او، افراد فاقد صلاحیت پزشکی اقدام به جراحیهایی همچون بلفاروپلاستی (عمل زیبایی پلک) کردهاند که به آسیبهای جدی و حتی فوت یکی از بیماران منجر شده است، دستگیر شده است.
هزینهای که جامعه امروز ایران برای رسیدن به معیارهای زیبایی میپردازد چقدر است؟ مانند «خواهر ناتنی زشت»، افراد برای رسیدن به استانداردهای از پیش تعیینشده مجبور به فدا کردن سلامت و حتی بخشی از هویت خود میشوند. این «ظرفها» توسط شبکهای پیچیده شکل گرفته و جامعه را به شکلی وسواسی به سمت زیبایی سوق میدهد.
کافی است به صفحات اینستاگرامی حوزهی زیبایی نگاهی بیندازید؛ با انبوهی از عناوین جعلی مواجه خواهید شد که مخاطب را به اشتباه میاندازند؛ عناوینی که از نظر دانشگاهی وجود خارجی ندارند، مانند «پزشک زیبایی»، «جراح زیبایی»، «متخصص جراحی زیبایی» و حتی گاه «جراح پلاستیک».
به دنبال مرگ مشکوک زن ۵۵ ساله روی تخت بخش جراحی زیبایی بیمارستان، تحقیقات قضایی با دستور قاضی شفیعی آغاز شد.
در زمستان ۱۳۴۳ بیمارستان امیر اعلم تهران در خیابان سعدی بخش عملهای جراحی زیبایی داشت.
