نفت

ما در حال حاضر با ۳۰۰ میلیون متر مکعب ناترازی رو به رو هستیم، اما این ناترازی فزاینده است و تا ۷۰۰ میلیون متر مکعب هم خواهد رسید و نیاز به فکر اساسی داریم. این فکر اساسی، شامل پول، فناوری و زمان می‌شود. زمان را نمی‌توانیم کنترل کنیم، اما در خصوص پول و فناوری، همه چیز به جایگاه ایران در عرصه بین المللی بر می‌گردد. برآیند صحبت‌های حوزه مذاکرات هنوز نامشخص است. از ۲۰ ژانویه که ترامپ وارد کاخ سفید می‌شود، شرایط مشخص است. راهکاری که ترامپ در دوره قبلی نیز استفاده کرد. راهکار فشار حداکثری بود. حتما شنیده‌اید که ایران می‌خواست ۲ میلیون بشکه نفت خود را که چند ماه پیش از بندر فجیره به سمت مالزی می‌رفته و سپس از مالزی به شکل چراغ خاموش، به سمت چین می‌رفته را آزاد کند. ترامپ از زمانی که در انتخابات برنده شد، صحبت از افزایش فشار روی ایران از طر یق مسدودسازی مسیر‌های فروش نفت ایران کرد.

اخیرا شنیدم که به برخی از صنایع ابلاغ شده که باید بخشی از برق موردنیازشان را خود تامین کنند و بخشی را دولت می‌دهد. این ارقام آنچنان بزرگ است که نشان دهنده این است که هنوز که هنوز است، کیلویی کار می‌کنیم و نه علمی. همچنین نامه‌ای دیدم که به انجمن مهندسان ساختمان ابلاغ شده بود که پایان کار ساختمان‌ها زمانی داده شود که پشت بام‌های این ساختمان‌ها به تجهیزات انرژی‌های تجدیدپذیر مجهز شده باشد. اتفاقا این هم غلط است. دو حالت بیشتر ندارد: یا می‌خواهیم این ماجرا را به شکل علمی و ریشه‌ای درست کنیم و یا می‌خواهیم فقط رفتار‌هایی کنیم که فعلا سر و صدا‌ها کم شود و فعلا در پست و مقام‌ها بمانیم. در دولت‌های قبلی هم گفته می‌شد فعلا تولید را ادامه دهیم تا ببینیم به کجا می‌رسد.

«در حال حاضر با اینکه چین بیش از ۹۰ درصد از نفت ایران را خریداری می‌کند، اما مایل به استفاده از نفت ی نیست که مشخصاً به نام ایران در انبار‌ها ذخیره شده است. ایران در حال حاضر، با ترفند‌های متفاوت و استفاده از نفت کش‌های غیرایرانی، نفت خود را می‌فروشد و از این طریق تحریم‌ها را دور می‌زند.»

«اخیرا مسئولان شرکت پخش فراورده‌های نفت ی برای بازرسی و ارزیابی جایگاه‌های سوخت برای اجرای این طرح از جایگاه‌های سوخت اطراف تهران بازدیدی داشتند و پشمیان و شرمنده به محل کار خود برگشتند و کاملا متوجه شدند که این طرح قابلیت اجرا ندارد و متاسفیم که چنین سیاست‌ها و تصمیماتی برای رانندگان به اجرا می‌رسد که تنها کارکرد آن افزایش مشکلات رانندگان است.»

قطع شدن واردات نفت خام ایران به چین می‏‌تواند موقتی باشد. یک منبع چینی خریدار نفت خام ایران می‏‌گوید: «پالایشگاه‌‏های چینی از خرید نفت ایران خودداری می‏‌کنند و منتظرند ببینند آیا فروشندگان نفت خام ایران می‏‌توانند محموله‌‏ها را به نفت ‏کش‌‏های غیرتحریمی منتقل کنند یا خیر، اما نهایتاً به نظر می‌‏رسد احتمالاً ایران راه‌‏حلی پیدا کند.»

در شرایط کنونی، ایالات‌متحده به‌هیچ‌وجه به‌دنبال افزایش قیمت نفت نیست و برخلاف گذشته، سیاست ثبات و آرامش بازار را دنبال می‌کند. تحولات جنگ روسیه و اوکراین در سال‌۲۰۲۲ تاثیرات زیادی بر سیاست‌های انرژی ایالات‌متحده گذاشت. این جنگ باعث افزایش قیمت نفت و تورم جهانی شد و ایالات‌متحده را مجبور کرد تا بخشی از ذخایر استراتژیک نفت خود را برای کنترل قیمت‌ها آزاد کند.

قیمت نفت خام برنت دریای شمال نیز با چهار صدم درصد کاهش به ۷۶ دلار و ۲۷ سنت رسید.  

«در استراتژی‌های اقتصادی روی‌آوردن جدی به اقتصاد مقاومتی گریزناپذیر است. چنین رویکردی یک دولت قوی و مشارکت‌جو می‌خواهد. اینکه نفت را به این و آن بدهید که بفروشند یا اقتصاد را به انحصار نهاد‌هایی درآورید که ماهیتا و به تعبیر فنی (و نه حتی اخلاقی) رانتی هستند، بازی‌کردن در همان زمین تحریم است. توسن بی‌لجام دولت را در چراگاه مطامع ناشناخته رها نکنید.»

صادرات روزانه نفت ایران به چین در ماه نوامبر نسبت به پایان تابستان در حدود نیم میلیون بشکه افت کرد و به نزدیکی یک میلیون و ۳۱۰ هزار بشکه رسید ولی در ماه دسامبر صادرات نفت ایران به چین دوباره افزایش یافته است و در نیمه اول این ماه روزانه یک میلیون و ۸۸۶ هزار بشکه نفت به این کشور داده شده که بالاترین میزان از سال ۲۰۱۸ است.

هنگامی که پوتین از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۸، ریاست کرملین را برعهده داشت، سچین، به عنوان نائب رئیس کارکنان خدمت کرد و به از سوی رسانه‌های روسی، به عنوان «کاردینال خاکستری» لقب گرفت.  پس از اینکه پوتین در سال ۲۰۰۸، کرملین را ترک کرد و نخست وزیر شد، سچین، یکی از هفت معاون نخست وزیر شد و نقش عمومی بیشتری را برعهده گرفت.  

در این دیدارها، هریمن و لوی با زبانی آمیخته به هشدار و استدلال سعی داشتند او را قانع کنند که ایران از نظر فنی و تکنولوژیک برای مدیریت مستقل پالایشگاه آبادان آمادگی ندارد، اما هرچه تلاش کردند، با مقاومت بی‌امان مصدق روبه‌رو شدند. او این پیشنهاد‌ها را صرفاً بهانه‌هایی برای تداوم سلطه خارجی بر منابع ملی ایران می‌دانست.

وزیر نفت با اعلام اینکه به‌زودی قرارداد‌هایی به ارزش ۶ میلیارد دلار برای فشارافزایی میدان مشترک پارس جنوبی به‌عنوان یکی از اولویت‌های اصلی کشور امضاء می‌شود، گفت: اگر طرح‌های فشارافزایی اجرایی نشود از دو سال آینده شاهد افت فشار مخزن این میدان خواهیم بود.

«تفاوت قیمت بین نیما و بازار آزاد باعث یک رانت حدودا ۴۰ درصدی شده بود. در واقع سامانه نیما فقط تبدیل به یک سامانه شده بود و بازار نبود و عملا یک ۴۲۰۰ جدید بود و چاره‌ای جز اصلاح قیمتی وجود نداشت.»

«بطور همزمان ۴۰ دستگاه نفت کش در مدت زمان ۴۰ دقیقه و هر نفت کش به ظرفیت ۳۰ هزار لیتر بارگیری می‌کنند و نزدیک ۱۰۴ لاین بارگیری مخزن دار و ریلی وجود دارد و تاکنون مشکل خاصی درزمینه تامین فراورده نداشته‌ایم.  ما مشکل خاصی در زمینه تامین‌سوخت نداریم. هر دو نیروگاه دماوند و پرند وضعیت مطلوبی به لحاظ تامین فراورده دارند.»

«جای تاسف است که عده‌ای هنوز با این موضوع برخوردی جنایی می‌کنند. البته اگر عمر دولت مرحوم رئیسی کفاف می‌داد، حتما FATF تصویب شده بود، این امکان وجود داشت. در حال حاضر نیز شاهد این هستیم که برخی محافل رسانه‌ای و سیاسی دوباره شروع به کارشکنی کرده‌اند، معتقدم که تنها مانع FATF در ایران برخورد‌های جنایی و کاسبی تحریم بوده است.»

محسن پاک‌نژاد وزیر نفت گفت: اینکه گفته می‌شود در فروش نفت مشکل ایجاد شده شایعاتی است که در فضای مجازی می‌چرخد و بخشی از عملیات روانی دشمنان نظام هست. ما در فروش نفت در حال حاضر هیچ مشکلی نداریم، تدابیری اندیشیده شده که بعداً هم با کمترین چالش مواجه خواهیم بود.

صادرات نفت ایران به رغم افت‌وخیز‌ها در ماه‌های گذشته، در آستانه آغاز به کار دولت دونالد ترامپ و احتمال اعمال مجدد سیاست «فشار حداکثری» علیه جمهوری اسلامی، دوباره احیا شده است.

رئیس پلیس امنیت اقتصادی فراجادر تشریح اقدامات حوزه مقابله با قاچاق کالا و ارز این پلیس با اشاره به تشکیل و رسیدگی به ۷۶۰۹ پرونده در حوزه مقابله با کالای قاچاق از کشف ۱۴ میلیون لیتر فراورده‌های نفت ی قاچاق خبر داد. 

در شهریور امسال، میانگین تولید نفت ‌گاز با رشد حدود ۱.۸ درصدی به ۱۱۳ میلیون لیتر در روز رسید. این روند افزایشی در مهر و آبان نیز ادامه یافت، به‌گونه‌ای که تولید روزانه نفت ‌گاز در آبان امسال با افزایش حدود ۱.۷ درصدی نسبت به مهر (۱۱۵ میلیون لیتر در روز) به ۱۱۷ میلیون لیتر رسید.

ایران باید توانایی تولید بیش از ۵ میلیون بشکه در روز را داشته باشد که بتواند بیش از ۳ میلیون بشکه از آن را صادر کند. تحقق این امر نیازمند سرمایه‌گذاری بیش از ۴۴۵ میلیارد دلار به بالا را می‌خواهد که محاسبه آن را باید صاحب‌نظران انجام دهند. زمانی ایران قرار بود که کشور اول منطقه شود. براساس برنامه چشم‌انداز ۱۴۰۰ که در سال ۱۳۷۵ تدوین شده بود، قرار بود ایران در این سال از همه لحاظ، کشور اول منطقه شود.