اولین آقازادهای که دل مردم را به درد آورد!
در چنین شرایط و نگاهی که فرزندان مسئولین وجود دارد، این اتفاق برای فرزند یک نماینده مجلس رخ داد و همدردی جامعه را به دنبال داشت. نکته آن که پدیده آقازادگی در کشور ما راست و چپ، انقلابی و غیرانقلابی ندارد. همه جناحها به آن مبتلا هستند که در سادهترین حالت ممکن، فرزندانشان حتی بدون هیچ گونه فعالیت اقتصادی مجاز یا غیرمجاز، در کشورهای خارجی زندگی میکنند.
فرارو- محسن صالحیخواه؛ درگذشت تلخ فرزند نماینده لردگان در مجلس (یکی از حوزههای استان چهارمحال و بختیاری) یک بار دیگر توجه جامعه را به موضوع آقازادگان و آقازادگی جلب کرد؛ وقتی سیدروحالله موسوی در مراسم تشییع فرزندش گفت صاحبکار پسرش تا دو روز قبل نمیدانسته او فرزند نماینده مجلس بوده و مشخص شد پسرش به عنوان پیک موتوری در یک رستوران کار میکرده. برخی هم او را کنار پسر دیگر نماینده مجلس گذاشتند که خرداد امسال خبر تصادفش در ونک، جنجال ساخته بود.
همزمانی این اتفاق با درگذشت یک آقازاده دیگر درگیر در پرونده مالی بزرگ و به کار بردن تعابیری مانند این که «او در هنگام سجده سحری درگذشت، فاضل و تحت حملههای بیامان رسانهای بود» یک بار دیگر وجود پدیده آقازادگی را به جامعه ایران یادآوری کرد. در سالهای نه چندان دور، آقازادهها تلاش میکردند کارهای پشت پرده خود را پنهان کنند. پدران و مادران آنها هم که صاحبمنصب بودند، اگر خبری از اقدامات فرزندانشان به جامعه راه پیدا میکرد، معمولاً سعی میکردند با سکوت از کنار آن بگذرند تا همه چیز در حد شایعه باقی بماند. اما از همان چند سال قبل شاهد این بودیم که گاهی پدران و مادران یا حتی فرزند مذکور، در مقام توجیه برمیآمدند که اگر بخواهیم نمونههای آن را مرور کنیم، از حوصله یک یادداشت مطبوعاتی خارج است.
نکته آن که پدیده آقازادگی در کشور ما راست و چپ، انقلابی و غیرانقلابی ندارد. همه جناحها به آن مبتلا هستند که در سادهترین حالت ممکن، فرزندانشان حتی بدون هیچ گونه فعالیت اقتصادی مجاز یا غیرمجاز، در کشورهای خارجی زندگی میکنند. کشورهایی که از قضا در چارچوب سیاسی تعریف شده در ایران، در زمره کشورهای دوست قرار نمیگیرند. اقامتهایی که سوالاتی ساده و سخت در جامعه ایجاد میکند. سوالاتی مانند این که اگر شرایط کشورمان تحت مدیریت این مسئولین خوب است، چرا فرزندان خودشان در آن زندگی نمیکنند. یا این که وقتی اتباع ایران در کشورهای غربی با چالشهای مهاجرت مواجه هستند، چرا آنها چنین مشکلاتی ندارند و چرا پدران یا مادرانشان، شعارهای مرگ بر کشورهای دیگر سر میدهند.
در چنین شرایط و نگاهی که فرزندان مسئولین وجود دارد، این اتفاق برای فرزند یک نماینده مجلس رخ داد و همدردی جامعه را به دنبال داشت. شاید علت این همدردی را بتوان در این موضوع جستجو کرد که جامعه ایران در مفهومی با نام آقازادگی، با یک استثناء روبرو شد که مثل میلیونها نفر از مردم این کشور در سختی، یک زندگی معمولی داشت. نکته تلخ این که میدانیم مواردی مانند فرزند این نماینده مجلس، استثناء محسوب میشوند، نه قاعده.
