ستون طنز «عینک دودی»؛ روتین هسته‌ای ۸۵۹۹۹۹۹۹ ایرانی

فرارو – محسن صالحی‌خواه؛ روتین، یکی از اصطلاحات جوان‌پسند امروز است. حتی اگر ندانی یعنی چه، به کار بردنش خیلی کلاس دارد. می‌توانی قیافه بگیری و در حالی که صورتت را کج و کوله کردی، بگویی: «زندگیم خیلی بورینگ (کسل‌کننده) و روتین شده» و خودت را به یک لول بالاتر از ادا ارتقاء بدهی. یا حتی اگر کسی از پوست خوب، شاداب و شفافت تعریف کرد، می‌توانی بگویی: «روتین پوستی را از شایان بیوتی گرفتم.» خلاصه که کلمه روتین، خیلی باکلاس است.

فارغ از این که شما روتین‌تان بورینگ باشد یا انواع کرم‌های درجه یک را برای پوستتان استفاده کنید، اگر هم‌وطن بنده حقیر باشید، یک نقطه اشتراک با من و ۸۵۹۹۹۹۹۹ ایرانی دیگر دارید؛ روتین هسته‌ای. احتمالاً جزئیات این روتین اندکی نیاز به توضیح داشته باشد تا خوب درک شود.

ما صبح که خواب پا می‌شویم، ابتدا قهوه تلخ‌مان را می‌خوریم و در حالی که شیر و غلات را به عنوان صبحانه میل می‌کنیم، آخرین اخبار مذاکرات هسته‌ای را چک می‌کنیم. این ریشه‌ای‌ترین بخش روتین است. بعد از آن – اگر شوهر عمه یا شوهرخاله فامیل باشیم – یک پیام پرانرژی و استیکر دسته‌گل برای اعضای گروه خانوادگی در اپلیکیشن‌های داخلی و خارجی بدون نیاز به فیلترشکن – موسوم به واتساپ – می‌فرستیم که آن‌ها هم در انرژی صبحگاهی ما شریک شوند. وقتی این انرژی مثبت را با دیگران به اشتراک گذاشتیم، وقت چیست؟ دقیقا! وقت چک کرد جدول قطعی برق است. زمان برای ما اهمیت زیادی دارد. وقتی می‌دانیم امروز از ساعت ۱۱ تا ۱۳ برق نداریم، جدول کارهای روزانه خود را با این قطعی برق تنظیم می‌کنیم. اگر اپلیکیشن خوب و کاربردی برق من را داشته باشیم که چه بهتر. با استفاده از وارد کردن اطلاعات اشتراک برقی‌مان، خیلی دقیق از زمان خاموشی مطلع می‌شویم. اگر هم نداشته باشیم، سرچ می‌کنیم. گوگل برای همین موقع‌ها ساخته شده است. نیمه پر لیوان این است که مسئولین امر برق را سر وقت می‌برند و می‌آورند که ما بتوانیم خود را با آن تنظیم کنیم.

این روتین همگانی است. یعنی همه ما این کار را می‌کنیم اما در میان اهالی جنوب شهر جدی‌تر است. می‌گویند برق مناطق ضعیف شهرهایی مثل تهران، مرتب قطع می‌شود. اما برق اهالی بالای شهر نه. همواره وصل است. نمی‌دانم چه کسانی حداقل در بالای تهران زندگی می‌کنند. چون مسئولین ما همگی ساده‌زیست هستند و خانه‌شان از تجریش به پایین قرار دارد. اهالی مناطق بدون خاموشی این جدول را چک می‌کنند که مطمئن شوند امروز هم خاموشی ندارند؛ نه این که از زمان آن باخبر شوند.

ساعت ۱۱، وقت چک کردن قیمت‌هاست. چون بازار این ساعت کار باز می‌شود. عده‌ای از ایرانی‌ها، این بخش روتین را از آن جهت انجام می‌دهند که بدانند آن اسکناس ۱۰۰ دلاری که توانستند بخرند، الان چقدر می‌ارزد. عده‌ای دیگر می‌خواهند ببینند حقوق ۱۵۰ دلاری‌شان الان چقدر می‌ارزد و بخش دیگری هم چک می‌کنند که آن ۱۰۰ هزار دلار نقد در جابرنجی توی آشپزخانه خانه‌شان الان چه وضعیتی دارد. برخی با صعود خوشحال و برخی با سقوط خوشحال می‌شوند.

احتمالاً بپرسید ربط این روتین سخت به هسته‌ای چیست. اول باید بگویم که اینجا فقط من سوال می‌کنم. اما چون دوستتان دارم و دلم می‌خواهد در پرتو الطاف بنده باشید، می‌گویم قصه ما و هسته‌ای خیلی طولانی‌تر از این صحبت‌هاست. ربطش به روتین ما چیست؟ ما که همه جور هزینه برای این هسته‌ای دادیم، کاش برق هسته‌ای هم داشتیم. حداقل دلمان برای این سختی‌ها و مشکلات نمی‌سوخت. اگر برق هسته‌ای داشتیم، شاید موقع سخنرانی علی لاریجانی در دانشگاه شاهد برق نمی‌رفت. البته شاید هم لاریجانی یادش رفته بود جدول قطعی برق آن روز را چک کند. برای همین است که می‌گویم روتین‌تان را کامل و با دقت انجام دهید.