۵ قانون که می‌گوید هرگز نباید به دوستان یا اعضای خانواده پول قرض دهید

فرارو-قرض دادن پول به اعضای خانواده و دوستان می‌تواند درس‌های سختی را به شما بدهد. نتیجه بررسی‌ای در ایالات متحده نشان می‌دهد که ۵۰ درصد از بزرگسالان امریکایی که به دوستان یا اعضای خانواده پول قرض داده اند و یا آن را در قالب وام ارائه کردند نتیجه منفی را مشاهده کرده اند. ۳۷ درصد از آنان گفته اند که پول شان را از دست داده اند و ۲۱ درصد رابطه شان با طرف وام گیرنده دچار آسیب شده است.

به گزارش فرارو به نقل از فاکس نیوز،  در ادامه به چند قانون برای ارائه کمک مالی به دوستان یا اعضای خانواده اشاره خواهیم کرد:

قانون یکم

فقط بگویید نه! بهتر است به طرف مقابل بگویید آن مقدار پول را ندارید و نمی‌توانید به او قرض دهید یا به سادگی بگویید نمی‌خواهید رابطه خود را با آن فرد بخاطر مسائل مالی به خطر اندازید. این پاسخ‌ها ۹۰ درصد مشکلاتی را که با قرض دادن پول به مردم خواهید داشت حل می‌کند.

قانون دوم

شما احساس بهتری خواهید داشت اگر آن را یک هدیه قلمداد کنید. اگر هدیه است پس شما تحت فشار قرار نخواهید داشت، زیرا اساسا خواهید گفت که بدون هیچ گونه چشمداشتی به فردی پول می‌دهید. این بدان معناست که به یک دوست در دوران سختی یا به یکی از اعضای خانواده که در پرداخت هزینه‌های تحصیل فرزندشان دچار مشکل هستند کمک خواهید کرد. ممکن است در آن صورت احساس بهتری داشته باشید.

قانون سوم

مسئله را رسمی کنید. چالش زمانی آغاز می‌شود که شما یک وام غیر رسمی ارائه می‌دهید. این بدان معناست که این احتمال وجود دارد که در مورد شرایط وام (نرخ بهره و شرایط بازپرداخت) موضعی شفاف و واضح نداشته باشید. حال این سناریو را تصور کنید. شما به یکی از دوستان یا یکی از اعضای خانواده پول قرض می‌دهید و سپس آنان با آن پول به سفر چهار روزه می‌روند. سپس هر بار که آنان را در هر رویدادی می‌بینید همیشه از خود می‌پرسید: "چه زمانی پول ام را پس خواهم گرفت"؟ شما باید یک قرارداد حقوقی تنظیم نمایید و یا از طرف مقابل سفته داشته باشید. در آن صورت شما مستندات لازم را در اختیار دارید.

قانون چهارم

اکنون شرایط مهیا شده است! آماده باشید که در صورت عدم بازپرداخت پول روابط تان با طرف مقابل متشنج نشود. نتیجه  بررسی‌ای در ایالات متحده نشان می‌دهد که ۵۰ درصد از بزرگسالان امریکایی که به دوستان یا اعضای خانواده پول قرض داده اند و یا آن را در قالب وام ارائه کردند نتیجه منفی را مشاهده نمودند. ۳۷ درصد از آنان گفته اند که پول شان را از دست داده اند و ۲۱ درصد رابطه شان با طرف وام گیرنده دچار آسیب شده است.

قانون پنجم

 صرف امضای قرارداد کافی نیست آن چه بسیار اهمیت دارد تعیین بازه زمانی برای بازپرداخت پول است. زمانی که قراردادی را با طرف مقابل امضا می‌کنید از اعتبار خود برای کمک به شخص دیگری هزینه می‌کنید این یک تعهد مالی واقعی است. در مقابل، طرف دریافت کننده پول باید تعهد دهد که آن را بازپرداخت کند. با این وجود، در صورت عدم توانایی بازپرداخت پول چه خواهد شد؟ برای جلوگیری از بروز این مشکل باید بازه زمانی و موارد دیگری از جمله هزینه‌های دیرکرد در بازپرداخت پول را نیز در قراردادتان لحاظ کنید.

در غیر این صورت هر بار که فرض گیرنده پول را می‌بینید در پاسخ به این پرسش تان که چه زمانی پول قرض گرفته شده را بازپرداخت خواهد داد به شما پاسخ می‌دهد:"نگران نباش، به زودی بازپرداخت خواهم کرد"! در آن صورت به احتمال زیاد بین این که قید پول تان را بزنید و یا به دوستی تان با طرف مقابل خاتمه دهید گرفتار خواهید شد.