کشف یک دایناسور جدید در تایلند

فسیل‌های ۱۴۵ میلیون ساله تازه کشف شده در شمال کشور تایلند، خبر از کشف گونه‌ای جدید از دایناسور‌های گیاهخوار می‌دهند.

به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، کشف استخوان‌های فسیل شده در تایلند به عنوان گونه جدیدی از دایناسور‌ها شناسایی شده‌اند که بین ۱۴۵ تا ۲۰۰ میلیون سال پیش در اواخر دوره ژوراسیک می‌زیسته است.

نام این گونه جدید Minimocursor phunoiensis است که یک دایناسور گیاهخوار بوده که در علفزار‌های جنوب شرقی آسیا چرا می‌کرده است.

نیمه اول نام علمی این دایناسور از دو کلمه لاتین minimus به معنای کوچکترین و cursor به معنای دونده تشکیل شده است.

این آزمایش فسیلی توسط دیرینه‌شناسان دانشگاه ماهاساراخام در تایلند انجام شده است.

فسیل خوب حفظ شده این دایناسور

این استخوان‌ها در سال ۲۰۱۲ در سازند «فو کرادونگ» در شمال تایلند کشف شدند. با این حال، سال‌ها طول کشید تا مشخص شود که آن‌ها بقایای متعلق به یک گونه جدید در عصر ژوراسیک هستند.

پژوهشگران، استخوان‌های فسیل‌شده فوق‌العاده‌ای از این گونه جدید را در این مکان کشف کردند. پیش از این یافته، اکثر فسیل‌های دایناسور‌های کشف‌شده در تایلند، استخوان‌های جدا شده مانند استخوان‌های اندام و مهره‌ها بودند.

پژوهشگران در این مقاله نوشتند: این محل حاوی نمونه‌های فراوانی است و یک اسکلت فوق‌العاده از آن به دست آمده است که نشان‌دهنده یکی از بهترین فسیل‌های به خوبی حفظ شده از دایناسور‌ها است که تا به حال در جنوب شرقی آسیا یافت شده است.

ویژگی‌های آشکار شده از این فسیل‌ها

این موجود متعلق به گروه نئوریتیس (neornithischia) است که شامل دایناسور‌های گیاهخوار مختلف مانند اورنیتوپادها، مارژینوسفالیان و برخی دایناسور‌های کوچک دوپا است.

این نمونه جدید که به خوبی حفظ شده است، پنج ویژگی متمایز در صورت، لگن و استخوان‌های دست دارد که همین موجب شد پژوهشگران آن را به عنوان یک گونه جدید اعلام کردند.

بر اساس گزارش‌ها، این فسیل‌ها ویژگی‌های مورفولوژیکی خاصی مانند یک توده استخوانی کوچک متمایز در فک و یک برجستگی غیرمعمول روی استخوان شرمگاهی دارند. ساختار دندان این دایناسور نیز نشان می‌دهد که گیاهخوار بوده است.

این دایناسور هنوز جوان بوده که از بین رفته است. پژوهشگران تخمین می‌زنند که بر اساس اندازه استخوان‌ها فقط حدود ۶۰ سانتی‌متر، یعنی تقریباً به اندازه یک سگ متوسط طول داشته است. با این حال، بالغ‌های این گونه اندکی بزرگتر بوده‌اند.

جالب اینجاست که این تیم ۱۰ نمونه متمایز متعلق به اعضای یک گونه را پیدا کرده است. پژوهشگران بیان می‌کنند که وجود بقایای بسیار زیاد نشان می‌دهد که این گونه احتمالاً در آن زمان در این منطقه مستقر بوده است.

این مطالعه در مجله Diversity منتشر شده است.