جداشدگی شبکیه جدا شدن یا پاره شدن شبکیه (بافت گیرنده نور در پشت چشم) از سایر بافت‌های چشم. این عارضه در همه سنین و هر دو جنس دیده می‌شود.
فرارو- جداشدگی شبکیه جدا شدن یا پاره شدن شبکیه (بافت گیرنده نور در پشت چشم) از سایر بافت‌های چشم. این عارضه در همه سنین و هر دو جنس دیده می‌شود.
به گزارش فرارو، جداشدگی شبکیه یک موقعیت اورژانسی است که اگر به موقع درمان نشود عواقب بدی به دنبال دارد.
علایم زیر معمولاً در یک چشم رخ می‌دهد، ولی گاهی هر دو چشم درگیرند:
از دست دادن تدریجی بینایی به مرور زمان اتفاق می افتند و ممکن است بیمار تا مدت ها متوجه آن نگردد و هیچ دردی را احساس ننماید.
آسیب چشم (پارگی شبکیه).
استعداد ارثی (احتمالاً).
تحلیل رفتن بافتی همراه افزایش سن.
بیماران در معرض خطر باید به‌طور منظم مورد معاینه چشم قرار گیرند.اگر بیمار دچار دیابت شیرین یا بیماری‌های عروقی باشد باید به درمان طبی برای کنترل آنها اقدام نماید.
اغلب با درمان جراحی زودرس با استفاده از اشعه لیزر قابل درمان است اما تشخیص براساس معاینه افتالموسکپی چشم مطرح می‌گردد که به موقعیت و شدت جداشدگی بستگی دارد.
در صورت ضربه به چشم استفاده از پوشش محافظ چشم ممکن است لازم باشد.جراحی جهت برقراری اتصال مجدد شبکیه به بافت‌های زیرین با استفاده از اشعه‌های لیزر مخصوص یا سرمادرمانی (با استفاده از درجه حرارت زیر نقطه انجماد) یا با تغییر شکل چشم (گاهی) انجام می‌گیرد. دستورهای زیر پس از جراحی توصیه می‌گردد:
هر دو چشم باید به‌طور همزمان تا مدتی با پوشش مخصوص بسته شوند. در این مدت برای انجام کار‌ها می‌توانید از دوستان یا خانواده کمک بگیرید.
پس از برداشت پوشش چشم‌ها از عینک‌های دارای شیشه تیره استفاده کنید.چشم‌های خود را مالش ندهید.از دولا شدن اجتناب کنید.از حالاتی که ممکن است باعث افزایش فشار داخل چشم شوند نظیر یبوست؛ بلند کردن وزنه سنگین یا سرفه شدید اجتناب کنید.
بدون درمان، کوری کامل یا نسبی در چشم مبتلا قابل انتظار است.با درمان تأخیری، در صورتی که جداشدگی به ناحیه ماکولا (ناحیه مسؤول بینایی دقیق) گسترش‌یافته باشد،بینایی دقیق (مرکزی) بیمار دچار اختلال دایمی می‌گردد.
قطره‌های چشمی گشادکننده مردمک. گشاد شدن مردمک فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری چشم در طی دوره التیام پس از جراحی را کاهش می‌دهد. اگر شما نمی‌توانید خود قطره داخل چشمتان بریزید، برای این منظور از دیگران کمک بگیرید.داروهای آرامبخش به‌منظور کاهش اضطراب در طی دوره نقاهت توصیه می‌شود.
پس از جراحی در حالت خوابیده به پشت در بستر استراحت کنید و سر را کمی بالاتر از سطح بستر قرار دهید. برای جلوگیری از تشکیل لخته در وریدهای عمقی، اندام‌های تحتانی را در طی استراحت مرتباً حرکت دهید. با صلاحدید چشم‌پزشک فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های طبیعی خود را از سر بگیرید.
بعد از جراحی، در صورت بروز هرگونه نشانه عفونت و بدتر شدن شرایط بینایی به پزشک مراجعه نمایید. اما در غیر اینصورت اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان در میدان بینایی خود نقاط شناور یا جرقه‌های نورانی مشاهده می‌کنید. در این صورت مراجعه به پزشک را به تأخیر نیندازید زیرا این حالت ممکن است نشانه‌ای از یک حالت اورژانس باشد.
