حمله به آمریکا؛ برنامه بعدی داعش خراسان

طبق اعلام پنتاگون، گروه داعش در افغانستان قصد حمله به آمریکا را دارد و احتمالاً تا ۶ ماه دیگر، توانایی این کار را پیدا خواهد کرد.

به گزارش همشهری، آمریکا، با وجود ترک افغانستان، همچنان هدف گروه‌های مخالف خود در این کشور است و این بار داعش شاخه خراسان برای حمله به آمریکا برنامه‌ریزی می‌کند.

به گزارش گاردین، یک عضو ارشد وزارت دفاع آمریکا به کنگره گفته است که جامعه اطلاعاتی آمریکا به این نتیجه رسیده که داعش در افغانستان در عرض ۶ ماه قادر خواهد بود به آمریکا حمله کند و چنین نیتی هم دارد.

کالین کال، معاون سیاستگذاری‌های دفاعی پنتاگون گفته است: «جامعه اطلاعاتی هم‌اکنون اینطور ارزیابی می‌کند که که هم داعش خراسان و هم القاعده تمایل دارند تا علیه آمریکا، عملیات انجام دهند؛ با این حال هم‌اکنون هیج کدام از آن‌ها قابلیت انجام چنین کاری را ندارند.

اما احتمالا شاهد خواهیم بود که داعش خراسان بین ۶ تا ۱۲ ماه قادر خواهد بود که چنین کاری انجام دهد.»

این صحبت‌ها آخرین نشانه‌ها از این واقعیت است که افغانستان همچنان می‌تواند نگرانی‌های جدی امنیتی برای آمریکا داشته باشد؛ حتی بعد از آن که این کشور به جنگ ۲ دهه‌ای خود در افغانستان پایان داده است.

طالبان که برنده جنگ شده است، دشمن داعش خراسان است و در مدتی که حکومت را در این کشور به‌دست گرفته، بار‌ها از حملات انتحاری و بمب‌گذاری‌های داعش خراسان ضربه خورده است.

هدف عمده این حملات، اقلیت شیعه در افغانستان بوده و در یک مورد، داعش یکی از نیرو‌های طالبان را در جلال‌آباد در مرز پاکستان سر بریده است.

کال در جلسه شهادت در مقابل کمیته نیرو‌های مسلح سنا گفته است که مشخص نیست آیا طالبان بعد از خروج آمریکا، توانایی مهار داعش را داشته باشد یا نه.

کال گفته است: «ارزیابی ما این است که طالبان و داعش خراسان دشمنان خونی هم هستند؛ بنابراین طالبان بسیار انگیزه دارد تا سراغ داعش خراسان برود، اما توانایی آن‌ها برای این کار باید مشخص شود.»

امیرخان متقی، سرپرست وزارت خارجه دولت طالبان، گفته است که به تهدیدی که مبارزان داعش در افغانستان ایجاد می‌کنند رسیدگی خواهد شد. او همچنین گفته است که افغانستان به پایگاهی برای حمله به دیگر کشور‌ها تبدیل نخواهد شد.

کال گفته است که با وجود علاقه شدیدتر داعش خراسان برای حمله به آمریکا، تهدید القاعده، بسیار پیچیده‌تر است، چون این گروه با طالبان روابط نزدیکی دارد.

همین روابط باعث شد تا ارتش آمریکا در سال ۲۰۰۱ در پی حملات ۱۱ سپتامبر توسط القاعده در نیویورک و واشنگتن به افغانستان حمله کند. القاعده در آن موقع، از رهبران طالبان حمایت کرد. کال گفته است که القاعده احتمالا یک تا ۲ سال زمان نیاز دارد تا در خارج از افغانستان علیه آمریکا دست به حمله بزند.

جو بایدن که ارتش آمریکا به دستور او بعد از ۲ دهه حضور در افغانستان این کشور را ترک کرد، گفته است که واشنگتن همچنان نسبت به تهدیداتی که از داخل خاک افغانستان علیه آمریکا مطرح است هوشیار خواهد بود.

او گفته است که آمریکا با انجام عملیات تجسسی و گردآوری اطلاعات، تهدید‌هایی را که ممکن است از گروه‌هایی مثل القاعده و داعش علیه آمریکا مطرح باشد، شناسایی خواهد کرد.

کال گفته است که هدف پنتاگون این است که این گروه‌ها را درگیر کند و اجازه ندهد به توانایی حمله به آمریکا برسند؛ «باید در به هم‌زدن تمرکز آن‌ها هوشیار باشیم.» با این حال، مقامات آمریکایی در جمع‌های خصوصی گفته‌اند که شناسایی و از بین بردن گروه‌هایی مانند القاعده و داعش، بدون داشتن نیرو در افغانستان بسیار سخت است.

دولت آمریکا برای برخورد با این گروه‌ها، به پهپاد‌هایی وابسته است که از کشور‌های جنوب خلیج‌فارس به پرواز در می‌آیند.

کال گفته است که آمریکا هنوز با کشور‌های همسایه افغانستان برای اعزام نیرو برای مقابله با تهدیدات تروریستی در افغانستان به توافق نرسیده است.

شکست سیاسی ناتو

درحالی‌که مقامات آمریکایی در خفا از سرانجام ناخوش حضور نظامی آمریکا در افغانستان می‌گویند، وزیر دفاع انگلیس صراحتا گفته است که حضور نیرو‌های نظامی غربی در افغانستان و خروج آنها، نه یک شکست نظامی که یک ناکامی کامل سیاسی بوده است.

به گزارش گاردین، بن والاس، وزیر دفاع انگلیس که در مقابل کمیته دفاعی پارلمان صحبت می‌کرد، گفته است نیرو‌های ناتو همچنان می‌توانستند در افغانستان باقی بمانند، اما «قرارداد فاسد» دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا با طالبان باعث شد تا این گروه بازگشت فاتحانه‌ای به کابل داشته باشد.

او گفته است: «من فکر نمی‌کنم که ما شکست خورده باشیم. ناتو آنجا بود تا کارزاری سیاسی را فعال کند و فکر می‌کنم در این مورد شکست خورد. ما آنجا نیروی نظامی داشتیم تا محیط امنی پدید بیاوریم که آن اهداف سیاسی محقق شوند.»

طالبان، همزمان با خروج نیرو‌های آمریکایی و غربی، در ولایات دوردست افغانستان به فتوحات مهمی دست پیدا می‌کرد و هرچه به انتهای آگوست، ضرب‌الاجل خودساخته آمریکا برای خروج نزدیک می‌شدیم، فتوحات آن‌ها هم مهم‌تر و چشمگیرتر می‌شد.

آن‌ها وقتی که نیرو‌های آمریکایی همچنان در حال تخلیه بودند وارد کابل شدند و در خروج این نیرو‌ها با آمریکا همکاری کردند.

از آن زمان، بحث درباره شکست ناتو و آمریکا در افغانستان بسیار داغ است، اما بیشترین هزینه را، مردم افغانستان می‌دهند. آن‌ها نه‌تن‌ها آزادی‌های پیشین را از دست می‌دهند که حالا باید با گرسنگی مرگبار هم دست و پنجه نرم کنند.

شمارش معکوس تا فاجعه

سازمان ملل در گزارشی درباره وضعیت بحرانی در افغانستان هشدار داده و گفته است که این کشور با یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های غذا مواجه است و نیمی از مردم آن با کمبود غذا مواجه هستند.

براساس این گزارش، نزدیک به ۳۲ میلیون افغان به خاطر جنگ، خشکسالی و فروپاشی اقتصادی، در زمستان پیش رو با گرسنگی حاد دست و پنجه نرم خواهند کرد.

در گزارش برنامه جهانی غذا آمده است: «افغانستان، اگر بدترین بحران جهان نباشد، یکی از بدترین بحران‌های انسانی دنیاست. این زمستان، میلیون‌ها افغان مجبور خواهند شد بین مهاجرت و گرسنگی یکی را انتخاب کنند.»

اولین تصویر از پسر ملاعمر

محمد یعقوب، وزیر دفاع جدید افغانستان و پسر ملا عمر رهبر سابق طالبان، برای نخستین بار در انظار عمومی حاضر شد و از سرمایه‌گذاران داخلی خواست در بخش بهداشت و درمان کشور سرمایه‌گذاری کنند.

به گزارش فرانس ۲۴، ملا عمر، رهبر سابق طالبان به ندرت در مجامع عمومی ظاهر می‌شد و انتشار عکس‌های او ممنوع بود. خبر مرگ او هم ۲ سال بعد از مرگش در سال ۲۰۱۳ منتشر شد.

پسر او، مدت‌ها رهبر شاخه نظامی طالبان بود و در دولت این گروه، به‌عنوان وزیر دفاع منصوب شد. او در یک سخنرانی در بیمارستان نظامی سردار محمد داوودخان در کابل گفته است: «باید اینجا سرمایه‌گذاری کنیم، برادران باید بیمارستان و کلینیک بسازند و دکتر‌ها هم در آنجا کار کنند.»

فرماندهان طالبان در طول ۲ دهه مبارزه با آمریکا، زندگی مخفی و اسرارآمیزی داشتند، اما از زمان به قدرت رسیدن در افغانستان، به واسطه انتصاب در پست‌های رده بالای دولتی، دوباره در انظار عمومی ظاهر می‌شوند.

یعقوب با وجود ارتباط خونی با رهبر اول طالبان، در دولت جدید پایین‌تر از همرزمان پدرش به‌عنوان یکی از وزرا منصوب شده و پست‌های کلیدی کابینه ازجمله نخست‌وزیری و جانشینی او، به‌ترتیب به محمدحسن آخوند و عبدالغنی برادر سپرده شده است.