bato-adv
کد خبر: ۲۵۲۳۸۶
سعید معیدفر در گفت و گو با فرارو بررسی کرد

دلیل خودکشی کودکان چیست؟

یک کودک دیگر خودکشی کرد. نوبت این‌بار به فرشادِ 14 ساله رسید که با طنابی متصل به پنکه سقفی اتاق خودش را به دار آویخت. کسی نمی‌داند این کودک مدرسه‌ای چرا این‌کار را کرده‌است. تنها گمان‌ها در مورد مرگ او در نامه مکتوبی قرار دارد که پس از مرگ در دستان او پیدا کردند.
تاریخ انتشار: ۱۲:۰۷ - ۲۰ آبان ۱۳۹۴
فرارو- یک کودک دیگر خودکشی کرد. نوبت این‌بار به فرشادِ 14 ساله رسید که با طنابی متصل به پنکه سقفی اتاق خودش را به دار آویخت. کسی نمی‌داند این کودک مدرسه‌ای چرا این‌کار را کرده‌است. تنها گمان‌ها در مورد مرگ او در نامه مکتوبی قرار دارد که پس از مرگ در دستان او پیدا کردند. 

به گزارش فرارو، مرگ فرشاد 14 ساله سومینِ شوکی است که در یک ماه اخیر درباره خودکشی کودکان در رسانه‌ها منتشر شده است. اولین‌بار خبر خودکشی شوان پسر ده ساله خبر ساز شد. او در شهرستان اشنویه و در کنار پدر و مادر کشاورزش زندگی می‌کرد. شاید هیچ‌کس فکرش را هم نمی‌کرد که آخرین تصویر از شوان تصویر حلق‌آویز او به طناب دار باشد. با فاصله کمی از او یک پسربچه دیگر در محله خلیج‌فارس تهران با روسری و آویزان بر میله بارفیکس خودش را کُشت.

این سه کودک تنها کودکانی نیستند که به دست خودشان به زندگی‌اشان پایان دادند. طبق آماری که فاطمه دانشور -از اعضای شورای شهر تهران- می‌دهد از سال 81 تا 83 تعدادِ 111 کودک در ایران اقدام به خودکشی کرده‌اند.

چرا باید افراد کم‌سن و سالی که هنوز وارد چرخه بزرگتر اجتماعی نشده‌اند خودکشی را آخرین و تنها راه‌حل باقی‌مانده برای خود بدانند؟

یک جامعه‌شناس در این‌باره می‌گوید فردگرایی افراطی و بیگانگی اجتماعی مهم‌ترین دلیل خودکشی کودکان است. 

سعید معیدفر در گفتگو با فرارو در این‌باره توضیح داد: آمار دقیقی از خودکشی کودکان وجود ندارد. اما خبر خودکشی این کودکان نشان می‌دهد رخدادی در جریان است که می‌تواند برای این‌ گروه سنی تهدیدآمیز باشد. 

این جامعه‌شناس در ادامه با اشاره به رشد فردگرایی در جامعه گفت: در سال‌های پیش شاهد این بودیم که در جامعه ما نوعی فردگرایی افراطی در حال شکل‌گیری است و این نشان‌دهنده فعال نبودن حوزه اجتماعی است. 

عضو انجمن جامعه‌شناس ایران همچنین اظهار کرد: نسل من و یا نسل‌های قدیمی‌تر در فضای اجتماعی پررنگ‌تری زندگی می‌کردیم که انگیزه حیات را بیشتر تقویت می‌کرد. چرا که به گفته امیل دورکهایم، جامعه‌شناس فرانسوی، به هر میزان که همبستگی اجتماعی و شور جمعی بیشتر باشد خودکشی کمتر خواهد بود و اگر همبستگی کم شود و نشاط و شور اجتماعی رو به افول برود افراد جامعه احساس پوچی و بریدگی خواهند کرد. 

وی ادامه داد: انسانی که از جامعه بریده شود، به این‌دلیل که ذاتا اجتماعی است عناصر حیاتی خود را از دست می‌دهد. بنابراین هرچقدر که یک فرد از اجتماع دورتر باشد به همان میزان زندگی‌اش رو به انهدام خواهد رفت.

سعید معیدفر با اشاره به تغییرات جامعه ایران گفت: در سال‌های اخیر عرصه‌های عمومی ما به شدت محدودتر و با موانعی بیشتر روبه‌رو شدند. حداکثر فضا در حال حاضر فضای مجازی است. وسایل امروزی کمک کرده‌اند که فرصت‌های مجازی بیشتر شوند. هرچند که فضای مجازی مفید هم هست اما نمی‌تواند جایگزین فضای تعاملی و انرژی بخشی باشد که انسان در حیات اجتماعی کسب می‌کند. 

این جامعه‌شناس با اشاره به محدودیت در فضای اجتماعی کودکان اظهار کرد: فضای اجتماعی کودکان و نوجوانان ما امروز قابل تامل است. فضای آن‌ها در مدرسه به عنوان تنها فضای اجتماعی محدودتر شده و دانش‌آموزان رقابتی کشنده با یکدیگر پیدا کرده‌اند؛ رقابتی تحصیلی که اتفاقا والدین هم بر آن پافشاری می‌کنند. در نتیجه یک کودک به عنوان یک دانش‌آموز به طور مکانیکی در اختیار آموزش و پرورش و خانواده است. 

عضو انجمن جامعه‌شناسی فضای مدرسه را فضایی غیر اجتماعی و غیر تعاملی خوانده و در این‌باره توضیح داد: در حال حاضر موفقیت در درس و کنکور تبدیل به تنها مهارتی شده که ما به بچه‌هایمان می‌آموزیم. مهارت با هم بودن، انگیزش اجتماعی معقول و ... به دانش‌آموزان یاد داده نمی‌شود. توقعات نیز از دانش‌آموزان بالا رفته و مقایسه آن‌ها در خانه با دیگر کودکان باعث شده تا ما به تفاوت‌ها و پتانسیل‌های آن‌ها بی‌اهمیت باشیم. 

دکتر سعید معیدفر در ادامه گفت: این بیگانگی اجتماعی امروز به شدت مساله‌ساز شده است. کودک نیازمند درک است و این‌که نیازهای دیگر او دیده شوند. عواطف و حس‌های او در ارتباط با اجتماع به دست می‌آید. درحالی که ما شاهد کمرنگ‌شدن حیات اجتماعی در زندگی کودکان و نوجوانان هستیم. 

این جامعه‌شناس همچنین درباره نقش مهم آموزش و پرورش و خانواده در زندگی کودکان در ادامه اظهار کرد: مدرسه و خانه دو مکانی است که کودک بیشتر از هر چیز در آن‌ها رفت‌وآمد می‌کند. قبلا محله و روابط خویشاوندی غنی وجود داشت که کم‌کاری‌های این دو فضا را جبران می‌کرد، اما حالا آن دو مکان وجود ندارد. 

وی تصریح کرد: از بین رفتن فرصت‌های پیشین در جامعه ما در حالی رخ داده که فرصت‌های جایگزینی را شاهد نبوده‌ایم. 

این استاد دانشگاه در انتها گفت: بدون شک با این روند در آینده باید شاهد بیگانگی اجتماعی بیشتر کودکان و نوجوانان باشیم. وقتی ما عرصه‌های زیست اجتماعی را به شدت بسته‌ایم و زیست قبلی هم با زندگی مدرن به تعلیق درآمده چطور انتظار آینده‌ای بهتر را برای کودکان خواهیم داشت؟ متاسفانه در آینده این بیگانگی کودکان دردسرهای بیشتری ایجاد خواهد کرد. ارتباط امروز کودکان و نوجوانان با فضای مجازی باعث خواهد شد که این بیگانگی مزید بر علت شود.
bato-adv
ناشناس
United Arab Emirates
۱۳:۵۷ - ۱۳۹۴/۰۸/۲۳
معمولا دلیلش تعارض جنسیه متاسفانه که خیلی زیاد شده
آران
Germany
۱۲:۴۲ - ۱۳۹۴/۰۸/۲۳
تازه خیلی هاشو پوشش نمی دن که این سومین نیست. همین دو روز پیش تو محله ما یه پسر بچه رو پشت بوم خودشو کشت
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۲۰:۴۴ - ۱۳۹۴/۰۸/۲۱
بچه ها روز به روز از خانواده ها بیشتر فاصله میگیرن. خیلی از والدین بچه هاشونو از چند ماهگی برای ساعتهای طولانی در طول روز به مهد کودک میسپرن و زمان حضورشون در خانه هم خیلی خسته و گرفتار کارهای دیگه هستن. بچه رابطه صمیمانه ای با خانواده برقرار نمیکنه و والدین وقت تمرکز روی رفتار بچه رو ندارن و مشکل داشتن او به موقع تشخیص داده نمیشه.
ناشناس
United States of America
۱۶:۲۸ - ۱۳۹۴/۰۸/۲۱
خود کشی های پشت سرهم و بدون متولی!!
آیا نباید جامعه به از دست رفتن سلولهای خود حساس باشد!
ماجرای هر خود کشی تنها با درج یک خبر پایان می یابد.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۰۲ - ۱۳۹۴/۰۸/۲۱
دلیل خودکشی کودکان از نظر ما غرب زدگی و رفتن به سمت زندگی غربی می باشد...
مجله خواندنی ها
انتشار یافته: ۶
ناشناس
Netherlands (Kingdom of the)
۰۰:۳۵ - ۱۳۹۴/۰۸/۲۱
استرس و ناراحتی روحی کودک نشات گرفته از مشکلات و آسیب های خانوادگی مشکلات آموزش و مدارس
مشکلات و بیماری ها اجتماعی و ده ها دلیل دیگه
bato-adv
bato-adv
bato-adv
bato-adv