9 دلیل برای اینکه نامه نوشتن با دست را کنار نگذاریم

فرارو- این روزها کمتر پیش می‌آید که برای برقراری ارتباط قلم به دست شویم، اما اینکه با وجود راحتی پیامک و ایمیل، این عمل پیشینه‌دار و فرهنگی را به کل کنار بگذاریم چندان عاقلانه نیست.
 
به گزارش فرارو به نقل از هافینگتون پست، پژوهش‌ها نشان داده‌اند که نوشتن با دست به خودی خود می‌تواند مزایای جسمی و روحی بسیاری از بهبودِ توانایی یادگیری تا مثبت‌اندیشی را برای ما به ارمغان بیاورد. وقتی که بنا باشد از نوشتن برای ارتباط با فردی دیگر استفاده کنیم، چه در قالب نامه و چه در قالب کارت پستال، دستنویسی از هر جایگزینی که فناوری در اختیار ما می‌گذارد تاثیرگذارتر و ماندگارتر خواهد بود. نامۀ دستنویس نشانگر وقتی است که نویسنده برایش صرف کرده و گیرندۀ آن احساس ارزشمندی بیشتر می‌کند.
 
اگر به دنبال آن هستید تا رابطۀ عاطفی گرمتری داشته باشید، یا دوستی‌هایتان را مستحکمتر کنید و یا اینکه با نزدیکانتان که در خارج هستند ارتباط معناداری داشته باشید، 9 دلیل زیر به شما می‌گویند که چرا باید به سراغ نوشتن نامه‌ها و کارت‌پستالهای دست‌نویس بروید:
 
ایجاد خاطرات ماندگار
پژوهش‌ها نشان داده‌اند که میان نوشتن با دست و تکامل مغزی و شناختی رابطه وجود دارد. دستنویسی بیش از تایپ کردن موجب افزایش فعالیت سلولهای عصبی مغز می‌شود. همانطور که نوشتن جزوه‌های کلاسی با دست موجب بهبود در یادگیری دانشجویان می‌شود. زمانی را که صرف دستنویسی نامه برای شخص محبوبتان کرده‌اید نیز بیشتر در ذهن شما و طرف مقابلتان خواهد ماند و به شما این امکان را می‌دهد تا بعدها دوباره به آن نوشته‌ها فکر کنید و از خاطراتش لذت ببرید.

 
نشان دادن حوصله و علاقه 
در این روزها که ارتباطات شدیداً ساده شده است، گرفتن ایمیلی که در آن نوشته شده باشد "فقط جهت عرض ارادت" هم گویی مسئلۀ مهمی است. حال تصور کنید وقتی که افکارتان را با دست خود بروی کاغذ بیاورید، تمبر بخرید، و پاکت را در صندوق بیاندازید و چند روز صبر کنید تا مخاطب خاصتان نامه را دریافت کند، چه حس قدرتمندی به مخاطبان دست خواهد داد. لبخندی که از این همه به فکر بودن شما روی صورت مخاطبتان نقش می‌بندد، خود گویای همه چیز است.
 
نامۀ دست نویس موجب ایجاد احساس خوب در شما می‌شود
علم نشان داده است که نوشتن بیانی (expressive writing) باعث بهبود روحیه، کاهش استرس و حس سلامتی کلی می‌شود. همانطور که داشتن دفترچه‌ای برای نوشتن ویژگی‌های مثبت خودتان یا نوشتن دربارۀ اهداف آیندۀتان می‌تواند باعث افزایش روحیۀ شما شود، در میان گذاشتن افکار با شخصی دیگر نیز می‌تواند روحیۀ شما را تقویت کند. بر اینها آن هیجان شیرینی که هنگام انداختن نامه در صندوق پست به شما دست می‌دهد را هم بیافزایید.
 
تک‌تک واژه‌هایتان باارزش می‌شود
کارت پستال‌ها فضای اندکی را در اختیار نویسنده می‌گذارند، و این موضوع باعث می‌شود که فرستنده مجبور شود حقیقتاً دربارۀ پیامی که می‌خواهد به مخاطبش برساند و جمله‌بندی آن فکر کند. برخلاف پیامک یا چت در فیسبوک، وقتی که قرار باشد پیامی دستنویس بفرستید تنها یک فرصت دارد، و به همین دلیل یاد می‌گیرید که نباید بگذارید تک فرصتتان هدر رود.

 
دستنویسی منجر به شکوفایی خلاقیت می‌شود 
استفاده از کاغذ و خودکار به شیوه‌ای متفاوت از انتقال پیام بوسیلۀ وسایل مدرن، فرآیندهای مغزی بصری، حرکتی و شناختی ما را درگیر می‌کند. همچنین طبعیت نوشتن، کار و حوصلۀ بیشتری طلب می‌کند و ما را ملزم می‌کند که آرام باشیم و ذهن را با دستمان مرتبط کنیم و کلمه به کلمه پیش برویم. همۀ این عوامل باعث می‌شوند که تجربۀ حسی شما به هنگام نوشتن، خلاقیتتان را شکوفا کند.
 
نامه نویسی دست‌نویس تمام توجه شما را می‌طلبد
وقتی که تمام حواستان را در فرآِیند دستنویسی شریک می‌کنید، جایی برای انجام چند وظیفه با هم یا هر دقیقه سراغ کاری رفتن باقی نمی‌ماند. برای آنکه بتوانید فکر شده و منسجم بنویسیم، مجبوریم که روی لحظۀ حاضر متمرکز شویم و به افکاری که قرار است به شکلی منسجم به مخاطب نامه انتقال دهیم فکر کنیم. برخلاف ارتباطات نوین که در آنها همزمان با چند نفر مکالمه می‌کنیم و چند کار هم انجام می‌دهیم.
 
قدری دوری از تکنولوژی 
قبول کنید که این روزها شدیداً نیاز داریم تا زمانی را از صفحۀ لپتاپ و گوشی فاصله بگیریم. وقتی که قرار باشد، برای نوشتن نامه‌ای فکر شده به یک دوست تمرکز کنید و دست به قلم شوید، وقت آن را نخواهید داشت تا در صفحۀ فیسبوکتان بالا و پایین بروید و پیامک به این و آن بفرستید. در آن مدتی که به نوشتن اختصاص می‌دهید کاملاً در لحظه زندگی می‌کنید و در افکاری که قرار است بر کاغذ بیاورید غرق می‌شوید.
 
بزرگداشت سنت 
در برقراری ارتباط به شیوۀ نسل‌های پیش از ما، چیزی مقدس و رمانتیک نهفته است. همۀ ما شنیده‌ایم که در گذشته عشاق برای هم نامه می‌نوشتند و دوستان از جبهه‌ها به هم نامه می‌فرستادند یا مهاجران به خانواده‌هایشان در وطن نامه می‌دادند. کامپیوترها و گوشی‌های هوشمند شاید کاربردی‌تر از نامه نوشتن باشند، اما هرگز نمی‌توانند جای این تاریخچۀ پراحساس را بگیرند.