آیا امانوئل مکرون محبوبیتش را از دست داده است؟

 

ممکن است امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه در صحنه جهانی شخصیت مهمی باشد، ولی در داخل کشور برای به دست آوردن دوباره اعتماد عمومی در تلاش است.

به گزارش بی بی سی، پس از گذشت ۱۶ ماه از شروع دوره ریاست جمهوری، وعده‌های او در مورد رشد اقتصادی و افزایش اشتغال هنوز عملی نشده.

رئیس جمهوری فرانسه، به سرعت در حال از دست دادن محبوبیتش است.

 

آیا مکرون باید نگران باشد؟
موسسه‌های نظرسنجی می‌گویند در حال حاضر محبوبیت آقای مکرون به پایین‌ترین سطح رسیده.

طبق نظرسنجی موسسه OpinionWay تنها ۲۸درصد رأی دهندگان از عملکرد او راضی هستند. در ماه ژوئیه این رقم ۳۵درصد بود. در مقایسه باید گفت: میزان محبوبیت آقای مکرون در یک چنین مقطع زمامداری، از فرانسوا اولاند و نیکولا سارکوزی-دو رئیس جمهور قبلی، کمتر است.

پرفسور کریستف دو ووگد، از دانشکده علوم سیاسی پاریس هشدار می‌دهد: "فراموش نکنید که امانوئل مکرون پیروزمندانه انتخاب نشد. "

پرفسور کریستف دو ووگد، می‌گوید: عده زیادی تنها به خاطر این که او مارین لوپن (نامزد راست افراطی) نبود انتخابش کردند و کانون مرکزی طرفدارانش محدود بود.

او اضافه می‌کند که علاوه براین نباید فراموش کرد که اداره فرانسه کار آسانی نیست وهمواره سنت دیرینه نارضایتی‌های سیاسی، به کاهش محبوبیت رئیس حکومت می‌انجامد.

چه چیزی درست از کار درنیامد؟

پرفسور ووگد. به سه عامل اشاره می‌کند: تکنوکراسی، وضع مالیات و فریبکاری.

"مکرون با وعده نوآفرینی سیاسی به قدرت رسید. قرار بود سیاست را مردم عادی و رده‌های پایین سیاستمداران و جامعه مدنی کنترل کنند. ولی معلوم شد فرهنگ سیاسی را نمی‌توان از این راه عوض کرد.

"دولت مکرون هنوز عمیقا تکنوکرات باقی مانده. شخص او به شدت تکنوکرات است. فراموش نباید کرد که او در مدرسه علوم اداری ملی (ENA) درس خوانده، درست مانند بقیه هیئت حاکمه. "

به عبارت دیگر نظر پرفسور ووگد، این است که برای فرانسوی‌ها سیاست کنونی، همان ادامه سیاست حکومت از بالا به پایین است.


مالیات، عامل دیگر
پرفسور ووگد، می‌گوید به فرانسوی‌ها نوید رشد اقتصادی داده شده بود، ولی این اتفاق نیفتاد و مالیات‌ها هم کاهش نیافت:

"وقتی شما انتظار زیادی داشته باشید و نتیجه ملموسی نبینید- چیزی که پیش می‌آید سرخوردگی مردم است"

و فریبکاری‌ها؟
این موضوع برمی‌گردد به ماجرای آلسکاندر بنالا در تابستان که شوک آور بود.

آلکساندر بنالا، که ۲۶ سال دارد، دستیار امنیتی رئیس جمهور فرانسه و کسی بود که در ماه مه گذشته فیلم او در حینی که در نقش مامور پلیس با لباس شخصی، معترضانی را که در تظاهرات شرکت کرده بودند کتک می‌زد، گرفته شده بود.

ولی در ماه ژوئن بود که خبر این رسوایی پخش شد؛ و بعد معلوم شد با وجود این که کاخ الیزه از همان بدو امر از این ماجرا باخبر بوده، کمترین مجازات را برای آلکساندر بنالا، در نظر گرفته؛ و تنها پس از فشار زیاد رسانه‌ها بود که او اخراج شد.

دو سئوال همچنان موجب نگرانی دولت است. این که چگونه جوانی گمنام با یک سرعت گیج کننده تا این حد به رئیس جمهور نزدیک می‌شود؟ و چرا اینطور که به نظر می‌رسد از او حمایت شده؟

پرفسور ووگد، می‌گوید: "اگر این اتفاق در بریتانیا می‌افتاد تا کنون به استعفای وزیر کشور منجر می‌شد، ولی در فرانسه- هیچ (اتفاقی نیفتاد) "

به عقیده پرفسور ووگد، رأی دهندگان فرانسوی به این نتیجه رسیده‌اند که برای کسانی که در رأس قرار دارند یک قانون وجود دارد و برای بقیه یک قانون دیگر.

ولی درباره شخص مکرون چه باید گفت؟
اگر به طور اتفاقی از عده‌ای از رأی دهندگان بپرسید که شخص اول کشورشان را چطور توصیف می‌کنند به احتمال زیاد او را "متکبر" خواهند خواند.

دوربین‌های فیلمبرداری به دفعات در حالی آقای مکرون را غافلگیر کرده‌اند که در باره شهروندانش اظهاراتی می‌کند که باید آن را سخنانی بی‌ملاحظه و توهین آمیز تعبیر کرد.

تازه‌ترین مورد یک چنین اظهاراتی در روزی بود که در‌های کاخ الیزه برای بازدید بر روی عموم باز بود. در آن روز آقای مکرون به یک باغبان بیکار-که از پیدا نکردن کار شکایت می‌کرد توصیه کرده بود که سعی کند دنبال شغل دیگری مثل گارسونی بگردد.

به عقیده عده‌ای این توصیه منطقی است، چون رئیس جمهور حقیقت تلخ را گفته.

ولی نظر اکثریت مردم فرانسه این نیست.

کلوئه مورین، کارشناس موسسه نظرسنجی ایپسوس، می‌گوید مشکل مکرون این است که او این حرف‌ها را موقعی می‌زند که نمی‌تواند خشم خود را کنترل کند و در نتیجه فرانسوی‌ها نتیجه‌گیری می‌کنند که او شخصی متکبر، مستبد و بُریده از مردم است.

خانم مورین می‌افزاید هر یک از این موارد به خودی خود بی‌اهمیت است، ولی انباشته شدن و تکرار آن‌ها یک تصویر منفی به دست می‌دهد.

آیا هیچ یک از این‌ها مهم است؟
سه سال و نیم از دوره ریاست جمهوری آقای مکرون باقی مانده که برای تغییر روند اقتصادی زمان کافی است.

این حرف درست است، ولی از آن مهمتر این واقعیت است که در قانون فرانسه رئیس جمهوری دارای قدرت فوق‌العاده‌ای است. تصمیمات را او می‌گیرد و بقیه باید از او تبعیت کنند.

گذشته از این، در حالی که رأی دهندگان فرانسوی از سیاست‌های داخلی آقای مکرون دلسرد شده‌اند، هنوز نحوه‌ای را که او وجهه بین‌المللی فرانسه را تغییر داده، دوست دارند.

علاوه بر این، مخالفان دولت همچنان ضعیف و به قول مفسران فرانسوی ناک اوت، شده‌اند.

تحلیلگران فرانسه می‌گویند امانوئل مکرون با دو خطر مواجه است.

خطر اول این است که او به آمار منفی در باره کاهش محبوبیتش بیش از حد واکنش نشان می‌دهد و برای جلب رضایت مجدد مردم تغییر تاکتیک‌هایش را شروع می‌کند؛ مانند تغییر نظام مالیاتی.

به نظر می‌رسد آقای مکرون هم اکنون با یک نقشه جدید مبارزه با فقر و وعده کاهش ۶ میلیارد یورو از مالیات‌ها در بودجه سال ۲۰۱۹ سیاست جدیدش را شروع کرده.

به عقیده خانم مورین، این تدابیر بیش از حد به سیاست‌های قدیمی شباهت دارد، یعنی زمانی که روسای جمهور تنها به آخرین نظرسنجی‌ها واکنش نشان می‌دادند.

اروپا، خطر دوم
انتخابات اتحادیه اروپا در ماه مه آینده محکی خواهد بود برای این که ببینیم رویای احیای اتحادیه اروپای آقای مکرون تا چه حد به حقیقت خواهد پیوست. ولی باید مراقب احیای قدرت مارین لوپن هم بود.

نتیجه تعجب آور یک نظرسنجی در هفته گذشته نشان می‌داد که از نظر تعداد طرفداران، حزب "اجتماع ملی" خانم لوپن، فاصله چندانی با حزب "جمهوری به پیش" آقای مکرون ندارد. با توجه به این که در انتخابات سال ۲۰۱۴برای انتخاب نمایندگان اتحادیه اروپا، نامزد‌های حزب مارین لوپن در فرانسه پیروز شدند، اگر این بار هم این حزب پیشی بگیرد، امانوئل مکرون ضربه سختی خواهد خورد.