سرنوشت خوانندگان طاغوتي

در يکي از برنامه هاي ماهواره اي مجري از خواننده مي پرسد: شما چقدر در سال پول صرف لوازم آرايش و يا دوخت لباس مي کني؟! خواننده مورد نظر رقم گزافي را عنوان مي کند و اين را از افتخارات خود مي‌داند که زمان و هزينه سنگين تري را براي اينگونه شيرين کاريها(!) اعلام مي کند و سر انجام به شدت از مردم براي تامين هزينه هاي گزاف آرايش، لباس و انواع و اقسام عمل هاي زيبايي خود کمک مي خواهد تا برايشان بهتر و بيشتر برنامه اجرا کند.

عرصه هنر عرصه اي خواستني و دلپذير براي جوانان است و خوانندگان و بازيگران بيش از هر هنرمندي جلوه گري هايشان براي جوانان هيجان انگيز است و کنجکاوي آن ها را بر مي انگيزد.

به گزارش فرارو به نقل از برنا، دانستن در مورد کسي که داراي توانايي است و توانسته اين توانمندي را به رخ ديگران بکشد و به نوعي نام خود را همچون آوازي بر سر زبان ها بياندازد، يکي از سوژه هايي است که ذهن جوان را به خود مشغول مي کند. در کشور عزيزمان ايران، قبل از انقلاب و بعد از انقلاب بازيگران و خوانندگان زيادي حضور داشتند که به شهرت هاي عجيب و غريبي در بين جوانان دست يافتند و حتي همين الآن هم بسياري از پدرها و مادرانمان از آن دوران ياد مي کنند. کمي که در وضع اين بازيگران و خوانندگان، در قبل از انقلاب و بعد از آن دقيق مي شويم، مي بينيم با پيروزي انقلاب معيارهاي شهرت جوانان و پيشرفت آن ها در عرصه هنر متحول شد. به هر حال در اين يادداشت نگاهي داريم به زندگي برخي از خوانندگان و بازيگران در قبل از انقلاب و همچنين نحوه پذيرفتن آن ها در عرصه هاي هنري با توجه به معيارهاي(!) آن دوره.

هنر طاغوتي يعني...
پيش از انقلاب اسلامي ايران معيار پيشرفت و پذيرش يک هنرمند مسائلي بود که ممکن بود فراهم کردن اين امتيازات (!) براي هر جوان مستعد در عرصه هنر امکان پذير نباشد و يا راحت تر بگوييم آن جوان حاضر نبود به آن امتيازات با توجه به اتمسفر اعتقادي خانواده ها تن بدهد. از جمله عواملي که موجب مي شد يک هنرمند به طور جدي در جامعه مطرح شود اصالت درباري يا اشرافي و يا سابقه او براي خدمت به شاه و خاندان او بود؛ از طرفي فردي که مي خواست در عرصه بازيگري و خوانندگي نامي به هم بزند و سري در سر ها در بياورد بايد کمي حيا مي خورد بعد هم آن را گلاب به رويتان قي مي کرد!!

هنر طاغوتي در عشوه گري براي زنان و هوچي گري و لات بازي براي مردان خلاصه مي شد و معمولا اگر در اين عرصه کمي از فرهنگ دم مي زدي، تو را يک انسان ضد حکومت(!!) تلقي مي کردند و در اين صورت حساب آن هنرمند با ساواک و بعد از آن نيز گوشه گيري در عرصه هنر يا بخشيدن عطاي هنر به لقايش بود. چنانچه هنرمنداني از اين دست بسيار بودند. خوانندگاني که با خواندن ترانه "مرغ سحر..." و يا با کار کردن براي مردم ضربه هاي کاري و جبران ناپذيري از حکومت خوردند. بنان از جمله اين خوانندگان بود که پس از خواندن ترانه مرغ سحر فعاليتش به راديو بسنده شد. فرهاد مهراد خواننده اي که قبل از انقلاب به دليل اشعار ترانه هايش بارها از سوي حکومت طرد شد و يا جمشيد جم که بعد از انقلاب همه او را با ترانه " يار دبستاني من..." باز شناختند و ...

خوانندگان و بازيگران درباري

ليلا.ف از جمله خوانندگان زن زمان طاغوت بود که به دليل داشتن خانواده اي اشراف زاده و متمول مورد عنايت(!) حکومت وقت قرار گرفت و در عرصه بازيگري و خوانندگي به شهرت خاصي در ايران دست يافت. وي از همان دوران کودکي به واسطه خانواده اش در سينما و خوانندگي حضوري چشمگير داشت و سال ها به عنوان يک خواننده و الگويي براي دختران ايراني در راديو و تلويزيون و کاباره ها به بازيگري و خوانندگي مشغول بود!!

فائقه.آ از ديگر خوانندگان دوره طاغوت کسي بود که در آوازها و نمايش هاي خياباني به همراه پدرش به اجراي خوانندگي مي پرداخت. پدر او يک نوزازنده کيبورد و ويولون بود که به همراه دخترش سال ها به اجراهاي خياباني اهتمام مي ورزيد. حرکات موزون(!) در خيابان و خواندن و بازيگري از همان اوان کودکي از جمله کارهايي بود که موجب شد آوازه ف.آ. (که هم اکنون با نامي مستعار شهره ايرانيان است) خيلي زود در گوش ها بپيچد. او يک خواننده درباري بود که چندين بار به عنوان بانوي برتر ايراني(!) در همان زمان انتخاب شده که در اين انتخاب تنها ملاک او زيبايي، [...] و علاوه بر اين پذيرش در دربار (!!) و خدمت به عنوان يک هنرمند خوش آتيه براي شاه و ساير خدمتکاران او بود.

بايد گفت، يکي ديگر از درهاي ورود به عرصه هنر و پيشرفت در آن داشتن چهره مناسب و ظاهر دلپذير (!) بود متاسفانه استفاده از زنان در هنر فقط موجب سوء استفاده از آن ها بود. زنان خواننده و بازيگر خيلي زود به دربار راه مي يافتند و براي ماندن در عرصه هنر و هنرمندي(!) تن به هر کاري مي دادند. گذشته از حضور زن به عنوان يک اسباب بازي و يا آلتي براي خوش گذراندن بيشتر مسئولان، هنرمند بايد به هر خفتي تن مي داد چنانچه حضور خوانندگان و بازيگران مرد در فيلم ها و آثاري که فاقد شئونات انساني بود، موجب مي شد تا توسط خواهر شاه به دربار فراخوانده شوند(!)

اين اخبار از جمله اخباري است که در همان زمان نيز در ميان مردم مطرح مي شد و موجب شده بود خانواده هايي که جوانشان، خواهان حضور در سينما ، تئاتر، و يا تلويزيون مي شدند به مخالفت با آن ها بر خيزند. در اين ميان بايد گفت که سينما و تئاتر و تلويزيون عرصه موسيقي را نيز به نوعي احاطه کرده بود کمتر خواننده مشهوري در آن زمان وجود داشت که پايش به عالم تصوير باز نشده باشد!! و يا اگر تن به تصوير نمي داد نمي توانست به عنوان خواننده و يا هنرمندي محبوب در دل ها جاي گيرد زيرا به او اجازه مطرح شدن نمي دادند...

مردم و حضور هنرمندان طاغوت

از آن جايي که معيار حضور جوانان و هنرمندان تقريبا در ظاهر و مسائلي که در عرف مورد مذمت بود، خلاصه مي شد معمولا در آن دوران مصاحبه اي در رسانه ها و مطبوعات از هنرمندان يافت نمي شد. در دوران طاغوت هنرمندان عناصري جداي از مردم عادي بودند و به نوعي خود را بالا دست مردم مي دانستند. بازيگران و خوانندگان تافته هاي جدا بافته اي بودند که هرگز با نشريات مصاحبه نمي کردند و براي مردم بسيار دست نيافتني نمايش داده مي شدند. به نوعي طاغوت بت هايي خوش آب و رنگ را براي مردم و به ويژه جوانان نقش مي زد و طرح مي کرد که تمام معيار و ذهنيت جوان از موفقيت در ظاهر خلاصه مي شد و او هيچ راهي نمي يافت مگر اين که به هر طريقي اين کاستي را در خود جبران کند و به اعتلايي در خور دربار و شاهنشاه دست يابد و يا اگر چنين نمي شد، کاملا سر خورده از اين که هرگز موفق نخواهد شد به زندگي عادي مي پرداخت و چون زمينه و عرصه اي فراخ تر را براي تشويق بيشتر نمي يافت تلاش بيشتر براي ايجاد مسيرهاي طلايي مضحک تلقي مي کرد.

عرصه بازيگري و خوانندگي در زمان طاغوت، عرصه اي تعريف نشده براي مردم بود و از طرفي باز بودن اين حيطه براي عموم ملت در عين شگفت انگيز بودن غير قابل پذيرش بود و به همين علت گاهي به شدت مورد مذمت قرار مي گرفت، از طرف ديگر جوان مي ديد که همين امور مذمت شده از سوي خانواده هاي سنتي، توسط دولت مورد تشويق و ستايش قرار مي گيرد بنابراين در ذهن خود از وجود افرادي که توانسته اند در اين فعاليت ها بال و پر بگشايند تابوي شکست ناپذير مي ساخت که فاصله اي نجومي(!) را بين او و يکه تازان عرصه بازيگري و خوانندگي ايجاد مي کرد.

پس از انقلاب چه شد؟!

بعد از وقوع حادثه انقلاب بسياري از خوانندگان و بازيگران مشهور به خارج از کشور فرار کردند. بسياري از آن ها در کشور ماندند اما باز دوام نياورده و گريختند. شبکه هاي ماهواه اي بسيار با حجم عظيمي از تبليغات، خوانندگان و بازيگران محبوب(!) آن روز را دستمايه اي براي تحريک احساسات مردم قرار دادند تا شايد باز اوضاع به همان منوال گذشته برگردد، غافل از اين که جوانان با انقلاب کبير ايران به خود آمده بودند و مردم هوشيار تر از آن بودند که به حيله شبکه هاي ماهواره اي تن دهند مشت بسياري از خوانندگان و بازيگران درباري با وقوع انقلاب براي مردم باز شد.

حضور برخي از اين هنرمندان (چه زن و چه مرد) در ساواک روشن شد. زندگي بسياري از آن ها روي دايره ريخته شد و حناي بسياري از آن ها ديگر براي مردم رنگي نداشت.

ماهواره ها؛ فريادي زير ليوان!

پس از انقلاب، شبکه هاي ماهواره اي با برخي از خوانندگان محبوب (!) آن دوره مصاحبه هايي انجام دادند که به واسطه آن گفت و گوها چيزهاي بيشتري براي مردم مشخص شد؛ اين که خوانندگان محبوبشان تحصيلات عاليه ندارند و اهداف و معيارها و ملاک هاي شخصي آن ها براي پيشرفت در زندگي پيش پا افتاده تر از آن است که به عنوان الگوي جوان در نظر گرفته شوند!


در يکي از برنامه هاي ماهواره اي مجري از خواننده مي پرسد: شما چقدر در سال پول صرف لوازم آرايش و يا دوخت لباس مي کني؟! خواننده مورد نظر رقم گزافي را عنوان مي کند و اين را از افتخارات خود مي‌داند که زمان و هزينه سنگين تري را براي اينگونه شيرين کاري‌ها(!) اعلام مي کند و سر انجام به شدت از مردم براي تامين هزينه هاي گزاف آرايش، لباس و انواع و اقسام عمل هاي زيبايي خود کمک مي خواهد تا برايشان بهتر و بيشتر برنامه اجرا کند.


خوانندگاني که قبل از انقلاب الگوي زنان ايران معرفي مي شدند بارها و بارها در اين برنامه ها اقرار کرده اند دچار مسائل عاطفي بسياري شده اند و با مصرف داروهاي ضد افسردگي سعي مي کنند آرامش خود را حفظ کنند. بسياري از آن ها براي اين که ظاهر خود را درست مثل سابق نگه دارند، چندين بار خود را به تيغ جراحي سپرده اند و از خود موجودي جديد براي بينندگان تراشيده اند. برخي با مصرف داروها و قرص هاي شادي آور سعي مي کنند انرژي و نيروي خود را روي سن تامين کنند و همين مساله موجب شده عوارض اين داروها در زندگي عادي آن ها نمود پيدا کند.


نکته قابل توجه دربرنامه هايي که توسط شبکه هاي ماهواره اي تهيه مي شود اين است که، خواننده و يا بازيگر وقتي براي مصاحبه به يکي از شبکه ها دعوت مي شوند اين مصاحبه به صورت زنده پخش نمي شود و معمولا از قبل ضبط شده و تکه هاي مربوط به سوتي هاي هنرمند(!) مذکور از توي فيلم درآمده است...(!)