لایحه حمایت از پرستاران به کجا رسید؟

ابراهیم جهانپور، رئیس سازمان نظام پرستاری کشور درباره اهمیت تدوین لایحه حمایت از حقوق مادی و معنوی پرستاران و تأثیر آن بر حرفه پرستاری و آینده شغلی این قشر گفت: «در این لایحه پیشنهاد‌های مترقی برای ارتقای سطح معیشت و افزایش رضایت شغلی پرستاران دیده شده و امید می‌رود با توجه به ضرورت تصویب آن، با فوریت سیر تصویب و قانون‌گذاری را طی کند و مردم و پرستاران از آن بهره‌مند شوند.»

به گزارش ایرنا، جهانپور کمبود شدید نیروی پرستار و حقوق ناکافی این قشر را مشکل عمده جامعه پرستاری کشور عنوان و اظهار کرد: در هفته‌های اخیر موضوع استعفای پرستاران در رسانه‌ها مطرح شد، آن‌هم در شرایطی که در بیمارستان‌ها نیاز به پرستاران آن‌چنان مشهود است که بیماران از خدمات حداقلی به واسطه کمبود پرستار برخوردار هستند.

او ادامه داد: در چنین شرایطی استعفای حتی یک پرستار آسیب جبران‌ناپذیری را به سیستم سلامت کشور و ایمنی بیماران و همچنین فشار مضاعفی را به دیگر پرستاران وارد خواهد کرد.

رئیس سازمان نظام پرستاری کشور با بیان اینکه عوامل مزمن و فرسایشی متعددی بر استعفای پرستاران دخیل بوده است، اظهار کرد: سختی بی‌سابقه کار پرستاری به دلیل کمبود شدید نیروی پرستار روی داده است و نتیجه نهایی آن خروج پرستاران از سیستم مراقبتی در بیمارستان‌هاست.

جهانپور با انتقاد از دریافتی پایین پرستاران، آن را مهم‌ترین دلیل خروج پرستاران از سیستم سلامت عنوان کرد و افزود: این دریافتی پایین ناشی از اجرانشدن صحیح نظام تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری با وجود اختصاص بودجه سالانه است.

او اظهار کرد: شاهد آن هستیم که این مبالغ اختصاصی به صورت نامناسب توزیع شده و پرستاران هیچ خروجی خاصی در دریافتی خود نمی‌بینند و این برای پرستاران و نهاد‌های مطالبه‌گر پرستاری سؤال است که این مبالغ اختصاص‌یافته که حق پرستاری و پرستاران است، دقیقا در کجا صرف می‌شود.

به گفته رئیس سازمان نظام پرستاری، از نمونه‌های دیگر می‌توان به عدم اجرای بسته‌های معیشتی مانند فوق‌العاده خاص و سایر آیتم‌هایی که در سایر دستگاه‌ها اجرا می‌شود، اشاره کرد در‌حالی‌که پرستاری ثابت کرده بیشتر از هر حرفه و شغلی خاص است و استحقاق آیتم‌های انگیزشی بیشتری را دارد. رئیس سازمان نظام پرستاری کشور خواستار توجه ویژه به قشر پرستار و معیشت آنان شد تا در آینده با افت شدید خدمات سلامت به عموم جامعه مواجه نباشیم.