ایران نوشت: در توصیف وضع اقتصاد لبنان شاید واژه «بد» هم دقیق نباشد و باید از واژه «فروپاشی» استفاده کرد. تقریباً همه‌چیز به دلار فروخته می‌شود و آنقدر نوسان ارزی و تورم بالاست که عملاً لیره لبنان کاربردی ندارد؛ از رستوران و کافه تا لباس‌فروشی و خلاصه هرچه فکرش را بکنید.
اما شاید عجیب‌ترین تصویر مربوط به تعطیلی بانک‌های بین‌المللی باشد که برخی از آن‌ها تمام در و شیشه‌های بانک را با ورقه‌های آهنی کامل پوشانده‌اند و به معنای واقع کلمه تعطیل هستند. برق در بسیار از ساعات شبانه‌روز قطع است و آبِ شیر بسیاری منازل نه‌تن‌ها قابل‌شرب نیست که حتی هنگام شستن صورت هم شوری و تلخی آن آزاردهنده است.
کشور، دولت ندارد و گویا به نظرشان چندان هم غیرطبیعی نیست و دولت داشتن اتفاقاً کمی عجیب است. آنچه را بر سر کار است می‌توان کابینه‌ای برای پیشبرد امور دانست تا بالاخره دولتی تشکیل شود.
لبنان سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۰ درگیر جنگ داخلی گسترده‌ای بود که حدود ۱۲۰هزار کشته و صد‌ها هزار نفر آواره برجا گذاشت. شاید تنها چیزی که باوجود اختلاف‌نظر‌های سیاسی شدید و مشکلات اقتصادی گسترده این کشور را در صلح و ثبات نسبی حفظ کرده، همین تجربه و وحشت از تکرار مجدد آن است. هنوز در سطح شهر بیروت ساختمان‌ها و دیوار‌های زیادی با جای ده‌ها گلوله دیده می‌شود که یادآور روز‌های تلخ جنگ داخلی است.
این روز‌ها زیاد می‌شنویم که چرا حزب‌الله لبنان به‌صورت آشکار و همه‌جانبه در حمایت از فلسطین وارد جنگ علیه رژیم صهیونیستی نمی‌شود. هرچند همان‌طور که سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله هم اشاره کرد، آن‌ها به‌واقع از زمان آغاز عملیات طوفان‌الاقصی در جنگ هستند و شاهدش هم مراسم هرروزه تشییع شهدای حزب‌الله در شهر‌های مختلف لبنان است، اما شرایط اقتصادی و سیاسی لبنان کار را برای جنگی تمام‌عیار و همراه کردن مردم سخت کرده است.
