فرض کنید سال ۲۱۰۰ فرا رسیده و انسانها در شهرهای زیرزمینی زندگی میکنند و برای تصمیمگیریهایشان به مربیان هوش مصنوعی متکی هستند.
اگرچه این سناریو شبیه داستان یک فیلم علمی-تخیلی است، اما دور از ذهن نیست واقعیت زندگی ما در آینده باشد. اد جانسون، مدیرعامل و بنیانگذار شرکت PushFar میگوید: «در سال ۲۱۰۰ زندگی ما صرفاً با فناوری درهم تنیده نیست؛ بلکه توسط آن هدایت شده و شکل میگیرد.»
فناوری چگونه دنیای آینده را تغییر خواهد داد؟ در زیر به ۵ مورد از آنچه تا میانههای این قرن اتفاق خواهد افتاد، خوب و بد، اشاره میشود:
رباتهای انساننما و «دوستان دیجیتال» در کنار ما زندگی خواهند کرد، بهطوریکه رباتها وظایفی از قبیل جراحی و صرفاً همراهی با افراد را برعهده خواهند گرفت.
راب سیمز، مدیرعامل و بنیانگذار شرکت Sum Vivas میگوید: «تا آن زمان فناوری تا حدی پیشرفت کرده است که بتواند از انسانهای دیجیتال بدون نیاز به آموزشدهنده، مربی و حامی پشتیبانی کند و همراهان (دوستان دیجیتال) بخشی از زندگی روزمره خواهند بود. انسانهای دیجیتال مبتنی بر هوش مصنوعی و رباتهای انساننما بخشی از زندگی روزمره خواهند بود.
آنها وظایف متنوعی از کارهای عادی گرفته تا پیچیده مانند آموزشهای سطح بالا یا جراحیهای پیچیده مغز را برعهده خواهند گرفت. جامعه باید متناسب با پیشرفتهای فناوری توسعه یابد تا مطمئن شویم نژادی درونگرا و خودمحور نشویم.»
اد جانسون مدیرعامل و بنیانگذار شرکت PushFar میگوید در آینده «مربیان هوش مصنوعی» هر شخصی را همراهی خواهند کرد و به جای او تصمیمخواهند گرفت و حتی آنها را درباره اینکه چه شغلی باید داشته باشند، راهنمایی میکنند.
جانسون توضیح داد: «دوران عذاب وجدان برای انتخابهای بزرگ و کوچک به پایان رسیده است. مربیهای هوش مصنوعی سال ۲۱۰۰ از قدرت محاسبات کوانتومی بهره میبرند و در چشم به هم زدنی بینهایت امکانات را پردازش میکنند. وقتی سؤالی از آنها بپرسید، نه تنها نتایج بالقوه را پیشبینی میکنند بلکه مسیرهای بالقوه، احتمالات و پیامدهای ممکن را تجزیه و تحلیل میکنند تا راهنمایی مبتنی بر حوزه گستردهای از دادهها که دنیای ما را تعریف میکند، ارائه دهند.»
دیگر نیازی نیست درباره اینکه کدام شغل را انتخاب کنید دچار تردید شوید. مربی هوش مصنوعیتان کارها را برای شما انجام میدهد و کلیه اطلاعات مورد نیاز برای تصمیمگیری نهایی را در اختیارتان قرار میدهد.
تا سال ۲۱۰۰، فضای بالای زمین بسیار با ارزش خواهد بود، به همین دلیل بخش زیادی از زیرساختهای شهری به زیرزمین منتقل خواهد شد. رباتها با استفاده از واقعیت افزوده (Augmented reality) تونلها را حفر خواهند کرد و فضاهای زندگی و ساختمانهای جدیدی زیر زمین نقشهبرداری میشود.
هماکنون طرحهایی برای ساخت ساختمانهای زیرزمینی وجود دارد. به عنوان مثال، Earthscraper مکزیکوسیتی، هرم معکوس ۶۵ طبقهای الهام گرفته از هرمهای آزتکهاست که برای کمک به حل نگرانیها در مورد کمبود فضا در این شهر برنامهریزی شده است. چنین طرحهایی ممکن است با افزایش جمعیت و افزایش دمای کره زمین، در آینده رایجتر شوند.
دولتها، سازندگان دوربینها را مجبور خواهند کرد که واترمارک دیجیتالی روی ویدیوها بگذارند تا مردم بتوانند به تصاویر آنها اعتماد کنند، زیرا در آینده تصاویر دیپ فیک شایع و غیر قابل تشخیص از واقعیت خواهند شد.
تیم کالان، مدیر تجربه کاربری در شرکت امنیتی Sectigo گفت: «با سرعت گرفتن فناوری دیپ فیک، دیگر افراد نمیتوانند به اصالت یک سند دیجیتال مانند عکس، ویدیو یا صدا اعتماد کنند. با توجه به وابستگی فعلی ما به سوابق دیجیتال در نظامهای حقوقی و امنیتی، مردم دیگر نمیتوانند به آنچه میبینند بدون تاییدیهای قابل قبول اعتماد کنند.
به همین دلیل تا سال ۲۱۰۰، انواع دستگاههای ضبط دارای مُهر زمانی (timestamp) رمزگذاریشده داخلی خواهند بود که بهعنوان واترمارک در زمان ضبط عمل میکند. این واترمارکهای رمزگذاریشده، تصاویر اصلی را از دیپ فیک متمایز میکنند تا اعتماد دیجیتالی را در تصاویر، ویدیوها و هر چیز ضیط شدهای بازسازی کنند.»
همانطور که نیمش پاتل، مدیرعامل و بنیانگذار شرکت آموزشی Kabuni اظهار کرده است، مربیان هوش مصنوعی مسئولیت آموزش کودکان را برعهده خواهند گرفت و درسها را در فضای واقعیت مجازی، ارائه خواهند داد.
وی میگوید: «دنیایی را تصور کنید که سنگ بنای آموزش دیگر ساختمان مدرسه نیست، بلکه یک آواتار معلم است. در آموزش سال ۲۱۰۰، دانشآموزان با فضای مجازی به مطالعه اخترفیزیک میپردازند، از طریق سفر در زمان درسهای تاریخ زنده را تجربه میکنند و با مربیان هوش مصنوعی برای تجربیات یادگیری شخصیسازیشده ارتباط برقرار میکنند.»
منبع: روزیاتو