روز 25 تيرماه خبرگزاري ايسنا در مصاحبه با اميرهوشنگ قطعهاي گزارش داد فيلم تايتانيك ساخته جيمز كامرون در واحد دوبلاژ سبكه سه سيما در حال دوبله است و متعاقبا از اين شبكه پخش خواهد شد. اين خبر نه تنها موجب بهت و تحير كارشناسان سينما شد، بلكه تعجب بينندگان غيرحرفهاي سينما كه اين فيلم را در سالهاي گذشته ديدهبودند، برانگيخت.
اميرهوشنگ قطعهاي سرپرست دوبلاژ تايتانيك دربارهي لزوم دوبلهي اين فيلم با حجم بالاي تصاوير غيرقابلپخش گفت: «سياست تلويزيون بر مبناي افزايش پخش فيلمهاي سينمايي است. از سوي ديگر «تايتانيك» را بسياري از مخاطبان نديدهاند و در صورتي كه اين فيلم با شرايط مطلوبي پخش شود، ميتواند بينندگان را راضي كند.» قطعهاي حتي يكيك گويندگان اين را همراه با نقشي كه ميگويند، نام برد.
فيلم تايتانيك پرفروشترين فيلم تاريخ سينما در سال 1997 به كارگرداني جيمز كامرون ساختهشد. اين پروژه عظيم سينمايي هزينهاي معادل 200 ميليون دلار به سازندگانش تحميل كرد كه البته با فروشي بيش از يك ميليارد دلار، سود قابلتوجهي نصيب سازندگانش كرد. حكايت فيلم ماجراي دلدادگي دو مسافر كشتي معروف «تايتانيك» به نامهاي جك و رز است كه لئوناردو ديكاپريو و كيت وينسلت به ايفاي اين دو نقش ميپردازند. تايتانيك حاوي صحنههاي فراوان رقص و معاشقه و تصاوير عريان بازيگر زن نقش اول فيلم است. حجم اين تصاوير آنچنان زياد است كه كارشناسان معتقدند بيش از نيمي از فيلم بايد توسط متخصصان بازبيني، تعديل شود. اقدامي كه باعث نامفهوم شدن فيلم و گم شدن تم اصلي آن توسط مخاطب ميشود.
اين خبر چند روز پس از انتشار توسط روابط عمومي شبكه سه سيما تكذيب شد. روابط عمومی شبکه سوم سیما با ارسال نمابری به خبرگزاري مهر وابسته به سازمان تبليغات اسلامي كه نسبت به اين خبر واكنش نشان داده بود، پخش اين فيلم را تكذيب كرد. در بخشی از این نمابر آمده كه این فیلم به علت درونمایه غیراخلاقی آن از نظر سیمای جمهوری اسلامی ایران غیرقابل پخش بوده و صرفا بخشهایی از آن برای برنامهای ترکیبی و برنامه تحلیل جلوههای ویژه آن دوبله شده است.
سياست جديد تلويزيون در پخش فيلمهاي مختلف ايران و جهان، تاكنون واكنشهاي مختلفي را در پي داشتهاست. حجم بالاي پخش فيلمهاي مختلف از فيلمهاي روز سينماي جهان تا نافيلمهاي شب سينماي هند و تايوان و... نشاندهنده علاقه مديران سيما به بالا بردن آمار پخش فيلم است. نمايش فيلمهاي معروف و معتبر ايراني مانند هامون و يك بوس كوچولو و... كه بعضا با كجسليقگي مسئولان واحد بازبيني گرفتار تيغ تيز تعديل شدهاند، گواه اين مسئله است كه تفكر غالب تنها نمايش فيلم در تيراژي انبوه هدف اصلي مسئولان تلويزيون است و ايشان مايلند اين تيراژ همچنان بالا بماند ولو به بهاي مثله شدن فيلمهاي ماندگار در تاريخ سينماي ايران و زجر كشيدن آن دسته از مخاطبان حرفهاي سينما كه همين فيلمها را در سينماهاي كشورمان ديدهاند.