هرچند کشورهای بسیاری ممکن است به لحاظ اقتصادی، سیاسی یا ایدئولوژیک با آمریکا تقابل و رقابت داشته باشند، اما تقریبا هیچکدام علاقهای برای واردشدن به یک مواجهه نظامی مستقیم با ایالات متحده نداشته و در بدترین حالت، ترجیح میدهند وارد جنگهای نیابتی شوند.
به گزارش شرق، جنگ سرد میان آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی نمونه بارز چنین وضعیتی است. بهنظر قدرت نظامی و برتری تکنولوژی آمریکا در این زمینه یکی از دلایل اصلی احتراز کشورها از مواجهه مستقیم با ایالات متحده باشد که پنج نمونه آن را در ادامه بررسی خواهیم کرد.
١) زیردریاییهای موشکی: این زیردریاییها که قابلیت حمل موشکهای بالستیک مجهز به کلاهک هستهای را دارند، میتوانند به کابوس نیروی دریایی هر کشوری تبدیل شوند. این زیردریاییها میتوانند در عمق بیش از ٨٠٠ پا تا ٢٥ گره دریایی سرعت بگیرند. از دیگر سو، سیستم ناوبری مجهز به GPS پیشرفت بزرگی در هدایت این زیردریاییها محسوب میشود.
٢) بمبافکنهای رادارگریز: وقتی در سال ٢٠١١ میلادی اوضاع در اوکراین بحرانی شد، ایالات متحده یک جفت بمبافکن رادارگریز بی- ٢ اس را روانه اروپا کرد تا پیام هشداری را به مسکو مخابره کند. ترکیب فناوریهای رادارگریزی در کنار ارتقای آیرودینامیکی و قابلیت حمل حجم بالای مهمات، مزیت ویژهای به بمبافکن بی- اس در قیاس با دیگر بمبافکنها میبخشد.
قابلیت رادارگریزی بالای این بمبافکن به آن اجازه ورود به پیچیدهترین سیستمهای دفاعی دشمن را میدهد. از دیگر سو این جنگندهها میتوانند با هر بار سوختگیری تا شش هزار مایل پرواز کرده و تا ٥٠ هزار فوت ارتفاع بگیرند. علاوه بر این، هر جنگنده میتواند تا ٢٠ تن مهمات معمولی یا هستهای را بارگیری کند.
٣) جنگنده اف ٢٢: در صورت وقوع هر گونه جنگ احتمالی میان آمریکا و دیگر کشورها، اف ٢٢ در صف اول جنگ خواهد بود. اف ٢٢ اولین جنگندهای است که از قابلیت بالایی برای انجام مأموریتهای جنگی هوابههوا و هوابهزمین برخوردار است. از دیگر ویژگیهای این جنگنده باید به قابلیت جمعآوری اطلاعات، شناسایی، نظارت و حمله الکترونیکی اشاره کرد.
٤) سامانه دفاع موشکی: استقرار سامانه دفاع موشکی ایالات متحده در اروپا همواره با انتقادهای روسیه مواجه شده است که علت آن را باید در قدرت و دقت بالای این سامانه در هدف قراردادن و امحای انواع موشکهای هوابهزمین و زمینبهزمین جستوجو کرد. این سامانه دفاع موشکی همچنین مجهز به یک سیستم ارتباطی است که میتواند با دریافت اطلاعات از ماهوارهها و منابع راداری، دقت خود در هدف قراردادن کلاهکهای جنگی را افزایش دهد.
٥) متحدان آمریکا: هرچند این گزینه یک سلاح در معنای سنتی و متعارفش را ندارد، اما شبکه جهانی متحدان آمریکا، به این کشور قدرت و توانایی بالایی در جنگ با هر کشوری میدهد. از ناتو در اروپا و کشورهای عضو شورای همکاری خلیجفارس در خاورمیانه گرفته تا ژاپن، کرهجنوبی و فیلیپین در آسیا همگی پایگاههایی را در اختیار ایالات متحده قرار داده و میدهند.
گذشته از پایگاههای آمریکا در این کشورها، خود ظرفیت و توانمندی این متحدان نیز یک نقطه قوت برای آمریکا محسوب میشود. به عبارتی، به استثنای چین، هند و برزیل، اکثر کشورهایی که بیشترین هزینهکرد را در حوزه نظامی دارند، متحد ایالات متحده به شمار میآیند.