پرده دری آقایان حدی ندارد؛ یک جا باید جلویش را گرفت

فرارو- عماد افروغ در واکنش به روزنامه کیهان گفت: «بارها این گفته شد و من سکوت اختیار کردم، رویه ام این نبود که در برابر بد اخلاقی ها موضعی بگیرم، اما دیگر احساس کردم که واقعا حجت بر من و بر برخی از دوستان و عزیزانم تمام شده است و پرده دری حدی ندارد و یک جا باید جلویش را گرفت.»

روزنامه ی کیهان روز شنبه بیست و چهارم مرداد در صفحه ی چهاردهم خود در مطلبی با عنوان " شما از کدام زاویه نگاه می کنید " به قلم پیام فضلی نژاد، اتهاماتی را علیه عماد افروغ منتشر کرد؛ که در نوع خود جالب توجه بود.
 
پیام فضلی نژاد در این مطلب ادعا کرده است که عماد افروغ در دهه هفتاد عضو شورای سردبیری "عصر ما" ارگان سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و عضو شورای سردبیری روزنامه ی "سلام" به مدیر مسئولی آیت الله موسوی خوئینی ها بوده است. فضلی نژاد در مطلب خود مدعی است افروغ به بنیاد فرح نزدیک بوده است.
 
در بخش دیگری از مطلب فضلی نژاد آمده است افروغ به دنبال سهم خواهی از دولت نهم بوده است و چون سهمی از این دولت نگرفته است، به انتقاد از دولت می پردازد. 
 
عماد افروغ استاد دانشگاه و فعال سیاسی در پاسخ به ادعاهای کیهان به "خبرنگار فرارو" گفت: «من سال 59 به دلایل سیاسی از انگلستان با 45 روز زندان و 17 روز اعتصاب غذای خشک اخراج شدم، بعد از آن به رغم این که در خواست هایی از وزارت امور خارجه و وزارت ارشاد داشتم، به دلیل آغاز جنگ و دفاع مقدس در  حضور در سپاه را ترجیح دادم، حدود یک سال در بلوچستان کار فرهنگی می کردم و صبح ها هم برای بچه های سپاه کلاس هایی آموزشی داشتم، در سال 60 به شیراز آمدم، از ستاد مرکزی سپاه به شیراز انتقالی گرفتم بعد از مدتی تدریس در دبیرستان های شیراز و حضور پاره وقت در سپاه شیراز، توفیق پیدا کردم که در عملیات بیت المقدس شرکت کنم، بعد از این که از عملیات برگشتم به من پیشنهاد عضویت در شورای فرماندهی سپاه منطقه 9 شد و مسئول واحد تبلیغات و در سال 61 و 62 مسئول واحد تبلیغات و انتشارات شدم.»
 
وی افزود: «بعد از بازگشایی دانشگاهها در جریان انقلاب فرهنگی تصمیم به ادامه تحصیل گرفتم و واحدهای باقیمانده از تحصیلم را در دانشگاه شیراز گذراندم، پس از اتمام تحصیلات در سال 65 به من پیشنهاد راه اندازی دفتر سیاسی سپاه پاسداران استان فارس داده شد، و من به عنوان مسئول دفتر سیاسی سپاه استان فارس آغاز به کار کردم. بعد از پایان جنگ به من پیشنهاد تشکیل دفتر تایید صلاحیت در سپاه فارس داده شد، این دفتر بعد از پذیرش قطعنامه در سپاه به وجود آمده بود؛ بعد از مدتی در سال 68 بنده به عنوان مسئول پیگیری فرمان امام در سپاه استان فارس انجام وظیفه کردم، پیگیری فرمان امام یعنی عدم ورود بچه های سپاه در مسائل سیاسی و موضع گیری مستقیم سیاسی بود که من مسئول دبیرخانه آنجا بودم، تا سال 69 فوق لیسانس جامعه شناسی را دریافت کردم و البته شاگرد اول هم شدم.»

این استاد دانشگاه درباره ی فعالیت های خود در دهه ی هفتاد گفت: «در سال 70 من در آزمون دکترای دانشگاه تربیت مدرس پذیرفته شدم و با ورودم به تربیت مدرس در آموزش عالی بورسیه شدم و در همان سال از سپاه استعفاء دادم و وارد فضای دانشگاهی شدم، در سال 73 به عنوان دانشجوی نمونه کشور انتخاب شدم و سال 76 هم با مدرک دکترا در رشته جامعه شناسی فارغ التحصیل گشتم و از پایان نامه خود دفاع نمودم.»
 
افروغ در باره ی ادعای روزنامه ی کیهان مبنی بر رابطه اش با احمد اشرف و منتقد موسوی بودن گفت: «بین سال های 72 تا 74 با مرکز تحقیقات استراتژیک فعالیت تحقیقاتی داشتم و مدتی هم مدیر گروه اجتماعی "راهبرد" بودم، مقالاتی را هم که در راهبرد چاپ کردم کاملا روشن است، یک مقاله تحت عنوان "طبقات اجتماعی در دوره پهلوی" از آقای احمد اشرف ترجمه کردم که بعد ایشان جوابیه ای دادند و مطالبی را تذکر دادند که در شماره بعدی راهبرد همراه با جوابیه من به چاپ رسید، با توجه به نوع نگاهی که همیشه داشته ام و هنوز هم از این نگاه دفاع می کنم و بارها هم گفته ام منتقد برخی از سیاسیت های آقای موسوی، بویژه در زمینه ی اقتصاد بوده ام و هنوز هم هستم، اما این دلیل بر هتاکی و بی حرمتی نمی شود، این دلیل نمی شود ما بیایم به فردی با آن سابقه و صبغه و شخصیتی که به شدت مورد تایید امام بود، انتساب مخملی بودن بدهیم.»

وی در باره ی پروژه ی انقلاب مخملی منتسب به موسوی گفت: «به نظر من این چیزی که امروز به عنوان پروژه در کشور ما مطرح شده است پروژه ی انقلاب مخملی نیست، بلکه پروژه ی انتساب مخملی است، انتساب مخملی به یک اعتراض، به یک جنبش خودجوش است که ناشی از یک شکاف بین انتظارات و نتایج اعلام شده است و تاکنون هیچ مدرک و سندی به دست داده نشده که بتواند ثابت کند که این جریان مخملی است، بله ممکن است عده ای بخواهند از این جریان سوء استفاده کنند ممکن است بیگانگان بخواهند تفسیر خودشان را ارائه دهند و ارتباطات نامشروعی بر قرار کنند اما هیچ کدام دلالت بر این ندارد که اصل این جریان را بتوانیم انقلاب مخملین بنامیم.»

وی درباره ی این که کیهان ادعا کرده است عضو سازمان مجاهدین است اظهار داشت: «گفته شده است که من عضو "عصر ما" و یا عضو "سلام" بوده ام اگر کسی توانست مدرکی ارائه دهد که من یک روز در شورای تحریریه یا سردبیری سلام یا عصر ما حضور داشته ام یا حتی اگر بتواند ثابت کنند که من یک روز در جلسه سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی حضور داشته ام، رو کنند تا بنده تن به هر خواسته ای که آن ها خواستند بدهم، بارها این گفته شد و من سکوت اختیار کردم، رویه ام این نبود که در برابر بد اخلاقی ها موضعی بگیرم، اما دیگر احساس کردم که واقعا حجت بر من تمام شد و بر برخی از دوستان و عزیزانم تمام شده است و پرده دری حدی ندارد و یک جا باید جلویش را گرفت.»
 
وی افزود: «به صرف این که دو گفت و گو با من شده است و این دو گفت و گو در عصر ما چاپ شده دلیل نمی شود که من عضو سازمان مجاهدین بوده باشم یا که عضو سردبیری آن نشریه بوده باشم، ضمنا به لحاظ مضمونی اگر آن دو گفت و گو را ارزیابی کنید، یکی در خصوص موقعیت چپ کنونی در ایران بود که نقد جریان چپ بود و دیگری در خصوص " مفهوم شناسی عدالت " بود که من هنوز به این دو مصاحبه افتخار می کنم، یک مصاحبه دیگری هم در باره ی " گونه شناسی روشنفکری " بود که من همه این ها را اخیرا در سلسله کتاب های فرهنگی سیاسی خودم از انتشارات سوره ی مهر منتشر کرده ام اگر کسی واقعا مدعی است سندی برای من ارائه کند.»
 
این تحلیلگر سیاسی ادامه داد: «برخی از آقایانی که داعیه ی اصول گرایی دارند و نام اصول گرایی را هم لجن مال کرده اند سندی رو کنند و مدرکی بیاورند که اگر یک مدرک بیاورند من در برابر مدارک آنها کوتاه می آییم و پای آن ها را می بوسم. این نکاتی بود که در باره ی این شبه شب نامه و جعل نامه که سرشار از کذب و افترا و هتاکی است به ذهنم می رسد، من به محض این که به تهران آمدم شکایت نامه ای دال بر موارد کذب فراوان، افترای بی شمار و توهین و هتاکی  علیه آقای شریعتمداری تنظیم خواهم کرد، این چهارمین باری است که این هتاکی ها را شاهد هستم و سکوت کرده ام، البته در سه مورد قبلی با عذر خواهی شریعتمداری روبرو شد امیدوارم این مورد هم به عذر خواهی بیانجامد ولی چه عذر خواهی صورت بگیرد و چه نگیرد من حتما شکایت می کنم و آقای شریعتمداری باید ثابت کند که من عضو سردبیری "عصر ما" و عضو سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و سردبیری روزنامه "سلام" بوده ام به صرف دو گفت و گو و چندین مصاحبه که دلیل نمی شود، اگر من دو گفت و گو با عصر ما انجام داده ام، چندین گفت و گو با کیهان صورت داده ام اگر یک یادداشت به سلام داده ام چندین یادداشت و گفت و گو به رسالت ارائه داده ام، چرا به من نسبت داده نمی شود که من عضو هیئت تحریریه ی کیهان و رسالت هستم هر چند در دوران دوم خرداد از این انتسابات به من فراوان بود، یعنی الگوی رفتاری متاسفانه یکی است.»

وی افزود: «مایه تاسف است در جامعه ای که انقلاب اسلامی در آن صورت گرفته، قرار است که ما به منابع دینی چنگ بزنیم، قرار است که ما عصر طلایی اخلاق را رعایت کنیم، قرار است بین اخلاق و سیاست پیوند زده شود، قرار است انصاف جریان داشته باشد و اگر حرف خوبی از دشمن و رقیبمان شنیدیم تایید کنیم و اگر حرف بدی از دوستمان هم شنیدیم تایید نکنیم متاسفانه همه چیز قالب باند بازی و قدرت به خودش گرفته و این می تواند زنگ خطری برای تنزل منزلتی و حیثیتی یک جامعه دینی باشد که ما سعی کرده ایم که همواره این خطر را گوشزد کنیم.»

افروغ در ادامه اظهار داشت: «اگر قرار است که شیوه ی ارائه مدرک و ادله ی آن ها در خصوص مسئله دار بودن برخی از چهرهای سیاسی و مخملی بودن جریانات اخیر از جنس همین مدارک و اسنادی باشد که علیه من تنظیم شده است من خیالم آسوده خواهد بود از مواردی که علیه شخصیت ها و علیه مخملی بودن مطرح شده است و معلوم می شود که این اتهام ها و ادعاها از چه درجه ای از استحکام و ایقان برخوردار است به نظر من آقای شریعتمداری اگر می خواهد سره از ناسره کند و اگر می خواهد مطالب گذشته اش زیر سوال نرود، اگر می خواهد تمام مدارکش پایمال نشود و دستخوش این اتهامات واهی قرار نگیرد حتما باید به این قضیه وارد شود و شخصا از من عذر خواهی نماید، یا باید ثابت کند و یا باید عذر خواهی جدی صورت دهد و باید به دادگاه بیاید و تک تک این ادعاهایی که توسط یک شخص معلوم الحال که پرونده ی روشنی دارد را ثابت کند در غیر این صورت من از حق خودم به عنوان یک شهروند مسلمان و روشنفکر دردمند نخواهم گذشت.»

افروغ در باره ی ادعای کیهان مبنی بر سهم خواهی از دولت نهم گفت: «اگر کسی مدرکی بیاورد مستقیم یا غیر مستقیم دال بر این که بنده اقدامی کرده ام در خصوص این که بنده متقاضی پستی هستم و یا نامه ای برای کسی نوشته ام و حتی سفارش پستی برای کسی کرده ام، رو کنند من برای همیشه موضع گیری در سیاست را کنار خواهم گذاشت و خودم را حلقه به دوش این دولت خواهم کرد اما اگر نتوانستند رو کنند باز هم به یک عذر خواهی از من اکتفا می کنم، اما من برعکس درباره ی این ادعای کاذب متوهمان و دین به دنیا فروشان حرف های زیادی دارم و بارها این را مطرح کرده ام که من کسوت نمایندگی و بندگی را بر هر چیزی ترجیح می دهم آقای علیخانی شاهد من است ایشان در مجلس به من گفتند اگر دولت تو را به عنوان وزیر ارشاد معرفی کند ما مخالفت خواهیم کرد و بنده به آقای علیخانی گفتم حسرت این مخالفت را به دل شما خواهم نشاند، چون قبول نخواهم کرد همان زمان علیخانی مصاحبه کردند و گفتند من این موضوع را به افروغ گفته ام و ایشان گفته اند که من نخواهم پذیرفت این ها مدارک من هستند اگر به صرف این که من نقدی کرده ام که البته پای نقدم هم ایستاده ام مارک سهم خواهی زده شود بیایند ثابت کنند اگر نتوانستند ثابت کنند اجازه به من بدهید که من پای شکایتم بایستم چون واقعا این حرفها فراوان شده است ومتاسفانه از نقاط ضعف من این است که نمی توانم در مقابل این بد اخلاقی ها خویشتن داری کنم و از پیشگاه ملت شریف عذر خواهی می کنم در عرصه روشنفکری در ایران بایستی تمام هزینه ها را به جان خرید و بیش از این باید محکم بود این فرزند کوچک شما این استحکام را ندارد دعا بفرمایید که ما استحکامی پیدا کنیم که در برابر این خزعبلات و تهمت ها ایستادگی کنیم.»

این استاد دانشگاه در باره ی نگاهش به مقوله ی حقوق شهروندی گفت: «آثار من موجود است آخرین کتاب من حقوق شهروندی و عدالت است بنده همواره گفته ام حقوق شهروندی یعنی جامعه هر فردی حق برخورداری از آزادی و عدالت را دارد من نگاه بینا بینی و جامع دارم، من می گویم حقوق شهروندی نه قابل تقلیل به حقوق فردی است و نه قابل به تقلیل به حق اجتماعی است بایستی هم به فرد اصالت داد و هم به جامعه اصالت داد در دوران اصلاح طلبان عدالت در برابر آزادی ذبح شد امروز آزادی در برابر قرائتی خاص و تنک از عدالت ذبح شده است، چنان که قرائت خاصی از حقوق شهروندی دارم در برابر هر تقلیل گرایی می ایستم و برای این که به عرصه ی مدنی برگردم برای مجلس هشتم کاندیدا نشدم و خودم را از عضویت هیئت علمی بازنشسته کردم و من امروز باز نشسته هستم کدام عضو هیئت علمی را سراغ دارید که در سن 52 سالگی خودش را باز نشسته کند من این کار را کردم تا بتوانم با فراغ بال بیشتر به تنویر افکار عمومی و دفاع از حقوق شهروندان اهتمام بورزم و انشالله خداوند این توفیق را به من داده باشد و طلب توفیق بیشتر دارم.»